Zastęp Cierni Żalu

Leśne elfy – lub asrai – to strażnicy Athel Loren, pierwszej pierwotnej kniei w Starym Świecie. Ów samotniczy i tajemniczy lud z rzadka wychyla się z leśnej głuszy i zasadniczo da się zobaczyć go tylko wówczas, gdy jej broni. Mimo iż mogą wydawać się okrutni, to w rzeczywistości asrai są neutralną siłą, która działa jedynie po to, by zachować równowagę swojego otoczenia.

Właśnie z tego powodu chwytają teraz za broń. Natury nie ominie bowiem zniszczenie, jeśli nie stawią oni czoła tym, którzy chcą ją krzywdzić. Baśniowa puszcza Athel Loren przetrwała wiele tysięcy lat i nie zginie, póki jej czujni, lojalni obrońcy stoją na straży.

Faction Name Zastęp Cierni Żalu

Campaign wh3_main_combi

Culture wh_dlc05_wef_wood_elves

Subculture wh_dlc05_sc_wef_wood_elves

Military Group wh2_dlc16_group_drycha

Faction Group wh_dlc05_fact_group_wood_elves

Faction Group Name Leśne elfy

Legendarni lordowie

• (wh2_dlc16_political_party_wef_drycha)
  W najgłębszych czeluściach lasów Imperium czai się Drycha, krwawo karząc tych, którzy zagrażają jej uświęconemu domostwu. „Dzieci Ishy niechybnie nas zdradzą!”
  
  Pradawne drzewce były pierwszymi magicznymi istotami, które napotkały na swej drodze elfy z Ulthuanu u zarania ich dziejów. Drzewce to potężne duchy, które zespoliły się z drzewami. Tylko śmierć może tę więź zerwać. Leśne elfy utrzymują, że niegdyś populacja drzewców liczyła całe setki, jednak po upadku wielkich bram na biegunach i nadejściu sił Chaosu wiele z nich poległo w walce z hordami demonów. Dopiero przywołanie Wielkiego Wiru położyło kres demonicznej inwazji. Choć część drzewców przetrwała zacięty bój z Mrocznymi Bogami, większość z ocalałych była zaledwie młodzikami. Spośród starszyzny ostało się zaledwie trzech: Adanhu, Durthu i Coeddil. Dziś te istoty zwane są Pradawnymi, a śmiertelnicy nie są w stanie pojąć, jak wiele lat sobie liczą.
  
  Przez długie wieki poprzedzające przybycie asrai do Athel Loren Pradawny o imieniu Coeddil odpowiadał za obronę lasu przed intruzami. Kiedy jednak Durthu zawarł z leśnymi elfami symbiotyczne przymierze, nieufny z natury Coeddil wpadł w szał i zażądał, by przybyszów ukarano śmiercią. Wtedy jednak dwa pozostałe drzewce ze starszyzny stanęło po stronie nowych sprzymierzeńców. Nienawiść Coeddila do asrai w końcu popchnęła go do krwawej zdrady – całe wieki po zawarciu przymierza zaatakował gaj leśnych elfów, by je zgubić co do jednego, wiodąc za sobą zastępy wściekłych driad. Podstępny atak duchów lasu spotkał się jednak ze zdecydowaną odpowiedzią królowej magów Ariel, która obróciła przeciw nim cały swój gniew i magiczną moc. Agresorzy nie wytrzymali jej furii i zostali pokonani. Ariel jednak nie mogła zabić Coeddila – jej dusza była wszak związana z samymi duchami lasu. Uwięziła więc gniewnego Pradawnego w Dzikiej Puszczy, mrocznym zakątku Athel Loren, niezamieszkałym przez elfy. Otoczyła jego więzienie kamieniami granicznymi i pozostawiła wśród cieni, by tam mógł rozmyślać o swojej zdradzie.
  
  Choć Coeddil pozostaje uwięziony w głębi Dzikiej Puszczy, jego niszczycielska wola wciąż objawia się poprzez czyny najbardziej mściwej spośród wszystkich driad: Drychy, Róży Żalu. Podobnie jak wielki Pradawny, zgorzkniała Drycha pamięta czasy, kiedy las był wolny od elfów i niezmiennie przeklina dzień, w którym losy drzew splotły się nierozerwalnie z kapryśnymi duszami śmiertelników. We wczesnych latach przymierza strzegła ona polan i gajów, bacznie obserwując poczynania elfów, doszukując się najmniejszych nawet oznak zdrady. Choć ostatnimi czasy nie objawiała się zbyt często, to w rejonie Athel Loren zaczęły krążyć niepokojące pogłoski o jej skrytych działaniach. Wśród ludów Imperium i Bretonnii pojawiły się doniesienia o tajemniczych, żądnych krwi bestiach przypominających drzewa, które atakują osady, równają je z ziemią i rozszarpują ich mieszkańców na strzępy. Choć na pozór te ataki są pozbawione wszelkiej logiki, Drycha z pewnością musi mieć w tym jakiś określony cel poza ordynarnym rozlewem krwi. Czas pokaże, co rzeczywiście planuje mściwa driada…
  
  Złowrogie Driady
  Róża Żalu i jej służki pamiętają jeszcze czasy sprzed przybycia elfów, zanim las został powiązany z losami kapryśnych śmiertelników.
  
  Atrybut: „Mięso armatnie” dla wszystkich jednostek elfów (1.0000)
  Wszystkie jednostki elfów są pod wpływem zauroczenia, co zmniejsza ich umiejętności bojowe, ale zapewnia im cechę „Mięso armatnie”. (1.0000)
  Rozpoczyna z 0 szt. bursztynu. (1.0000)
  Utrzymanie: +0% dla wszystkich jednostek elfów (10.0000)
  Utrzymanie: +0% dla jednostek Driad, Drzewnego Bractwa i Drzewców (-10.0000)
  Stosunki dyplomatyczne: +0 z leśnymi elfami (-40.0000)
  

Mechanika

Uzdrawianie lasów: uzdrawiaj rozsiane po świecie lasy w zamian za potężne premie dla całej frakcji.
Korzenie Świata i Głębokie Korzenie: armie leśnych elfów mogą korzystać z sieci pradawnych korzeni, aby przebyć niedostępny teren lub przenosić się pomiędzy odległymi lasami.
Arsenał oparty na leśnych duchach wraz z werbowanymi natychmiastowo dzikimi duchami i bestiami.

Faction Group

wh2_dlc09_effect_increase_army_capacity_hidden (9999.0000)
Gorszący wpływ: +0 wymagane do całkowitego uwiedzenia (200.0000)
Gorszący wpływ: +0 co turę za rasę (-3.0000)
Tarany: +0 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej (1.0000)
Wieże oblężnicze: +0 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej (2.0000)