Trihemiolia pościgowa - Oszczepnicy ze Wschodu
Szybkie i względnie silne okręty pościgowe szybko poradzą sobie z piratami i innymi morskimi szumowinami.Ci żołnierze doskonale ciskają oszczepami, nękając wroga i zarazem osłaniając towarzyszy.
Rodyjczycy, potęga morska wschodniego basenu Morza Śródziemnego, byli prawdopodobnie twórcami trihemiolii („dwa i pół”) – okrętu przeznaczonego do walki z piratami. Nie powinno to dziwić, jeśli weźmie się pod uwagę, że Rodos to wyspa, która w dużej mierze była uzależniona od handlu i transportu morskiego. Piraci pływali na hemioliach, zwinnych jednostkach opartych na biremach (okrętach dwurzędowych). Nic dziwnego, że łowcy piratów przeprowadzili podobną operację na triremie (okręcie trójrzędowym). Trihemiolia miała po trzy rzędy wioseł na każdej z burt, ale górny rząd skrócono o połowę, uzyskując szybszy i zwinniejszy okręt, w dodatku wyższy od hemiolii, co ułatwiało zadanie pokładowym łucznikom. Dodatkową zaletą dla Rodyjczyków, których liczebność była ograniczona, stanowił fakt, iż ta sama liczba wioślarzy mogła obsłużyć sześć trirem lub siedem trihemiolii. Model ten został szybko zaadaptowany przez inne potęgi Morza Śródziemnego.
(Oszczepnicy ze Wschodu)
Oszczep jest jednym z najstarszych rodzajów broni znanych człowiekowi. Harcownicy wyposażeni niemal wyłącznie w oszczepy nękali wrogich hoplitów, by następnie szybko się wycofać. Była to typowa taktyka lekkozbrojnych wojsk uzbrojonych w oszczepy – atakować z dystansu i szybko wycofać się za ciężkozbrojną piechotę lub atakować bez przerwy, starając się pozostać poza zasięgiem wroga. Tego typu działania bywały bardzo skuteczne. W roku 391 p.n.e. w bitwie pod Lechajon wojska spartańskie pozbawione wsparcia harcowników i kawalerii zostały dotkliwie pobite przez trzymających się na dystans ateńskich oszczepników. Z czasem upowszechniło się użycie tarczy – korzystali z niej m.in. traccy i greccy peltaści – ale i na nie znalazła się odpowiedź w postaci helleńskiej thureos. Tym niemniej oszczepnicy i inne wyspecjalizowane, nieregularne oddziały w dalszym ciągu odgrywały dużą rolę na starożytnym polu bitwy.
Unit Name Trihemiolia pościgowa - Oszczepnicy ze Wschodu |
Main Unit Key Eas_Javelinmen_Two_Halfer |
Land Unit Key Eas_Javelinmen |
Naval Unit Key persian_two_halfer |
Soldiers 100 |
Category Lekki okręt |
Class Okręty miotające |
Własna bitwa Koszt 570 |
Koszt werbunku 570 |
Koszt utrzymania 114 |
41 |
├ Missile Weapon rome_javelin_improved |
├ Projectile javelin_improved |
├ Missile Damage 29 |
├ Missile Ap Damage 12 |
└ Base Reload Time 10 |
Celność 5 |
Zasięg 80 |
Reload 13 |
Strzały na minutę 7 |
Amunicja 7 |
650 |
└ Ship persian_two_halfer |
Prędkość okrętu 7 |
Walka w zwarciu 8 |
24 |
├ Melee Weapon rome_shortsword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 4 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 3 |
37 |
├ Base Defence 12 |
├ Shield pelta |
└ Osłona tarcz 25 |
15 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 10 |
└ Pancerz tarczy 5 |
45 |
├ Man Entity rome_infantry_very_light_fast |
├ Man Health 40 |
└ Bonus Hit Points 5 |
Bazowe morale 20 |
Zdolności
Trihemiolia pościgowa- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
Atrybuty
- Niestrudzeni
Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ. - Ukrycie (las i zarośla)
Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko. - Odporność na upał
Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.
Wady i zalety
Trihemiolia pościgowa- Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
- Średnia załoga
- Nieuchwytny
- Słabe taranowanie
- Kiepski abordaż
- Przeciętny ostrzał
- Krótki zasięg
- Duża szybkostrzelność
- Bardzo dobre obrażenia, wysoka skuteczność przebicia pancerza
- Bardzo słabi w zwarciu
- Bardzo niskie morale
Wymaga Budynki | |
---|---|
Lv. 0 |
Przystań
(greek_port_trade_2) Level 1
Port handlowy
(greek_port_trade_3) Level 2
Emporion
(greek_port_trade_4) Level 3 |
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Główna kampania | |
Imperator August |