Masesyliowie Okręty miotające

Triera ze skorpionem - Plemienni procarze

Zabójczo precyzyjni strzelcy stanowią postrach nieprzyjaciół.

Nawet najmniejszy kamień staje się bronią w odpowiednich rękach.

Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.

(Plemienni procarze)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie. Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot. Pociski wykonywano z gliny, ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap!” albo „To dla ciebie!”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli wystrzelono je z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.

Zdolności

Triera ze skorpionem

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

Triera ze skorpionem

• Mała wytrzymałość kadłuba
• Mało liczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Przeciętny abordaż
• Dobry ostrzał

Plemienni procarze

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Masesyliowie Jednostki
Wódz (6)
1.Numidyjska szlachta konna
2.Numidyjska szlachta piesza
3.Słonie afrykańskie
4.Opancerzone pustynne rydwany
5.Opancerzona jazda numidyjska
6.Numidyjscy ciężkozbrojni harcownicy
Piechota do walki w zwarciu (5)
7.Niewolna piechota
8.Pustynna kohorta
9.Pustynni legioniści
10.Getulscy wojownicy plemienni
11.Lekka piechota numidyjska
Piechota miotająca (4)
12.Plemienni procarze
13.Wojownicy plemienni
14.Oszczepnicy numidyjscy
15.Numidyjscy ciężkozbrojni harcownicy
Piechota z włóczniami (4)
16.Numidyjska szlachta piesza
17.Numidyjscy włócznicy
18.Opancerzeni włócznicy numidyjscy
19.Pustynna milicja
Jazda do walki w zwarciu (3)
20.Opancerzeni jeźdźcy pustyni
21.Jeźdźcy pustyni
22.Jeźdźcy pustyni - legioniści
Jazda miotająca (4)
23.Numidyjska kawaleria
24.Numidyjska szlachta konna
25.Opancerzona kawaleria numidyjska
26.Getulscy harcownicy konni
Jazda szturmowa (2)
27.Opancerzona jazda numidyjska
28.Numidyjska jazda
Rydwan (2)
29.Pustynne rydwany
30.Opancerzone pustynne rydwany
Słonie (1)
31.Słonie afrykańskie
Artyleria stacjonarna (3)
32.Olbrzymia afrykańska balista
33.Afrykański skorpion bastionowy
34.Afrykański skorpion (rozstawiony)
Artyleria polowa (6)
35.Afrykańska balista bastionowa
36.Afrykańska balista
37.Afrykański skorpion
38.Afrykański ciężki onager
39.Afrykański onager bastionowy
40.Afrykański onager
Dowódca floty (3)
41.Triera ze skorpionem - Plemienni procarze
42.Heksera szturmowa - Numidyjska szlachta piesza
43.Pentera z wieżą - Numidyjscy ciężkozbrojni harcownicy
Okręty szturmowe (3)
44.Heksera szturmowa - Numidyjska szlachta piesza
45.Diera ogniowa - Numidyjscy włócznicy
46.Diera szturmowa - Numidyjscy włócznicy
Okręty miotające (6)
47.Triera ze skorpionem - Plemienni procarze
48.Triera miotająca - Plemienni procarze
49.Pentera miotająca - Numidyjscy ciężkozbrojni harcownicy
50.Pentera z wieżą - Numidyjscy ciężkozbrojni harcownicy
51.Hemiolia desantowa - Oszczepnicy numidyjscy
52.Trihemiolia pościgowa - Oszczepnicy numidyjscy
Okręty artyleryjskie (2)
53.Lekka pentera artyleryjska - Afrykańska balista (okrętowa)
54.Pentera artyleryjska - Afrykański onager (okrętowy)