Viesul (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Diera szturmowa - Italscy szermierze

Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.

Nie lekceważ italskiego wojownika. Jego uśmiech może być ostatnią rzeczą, jaką zobaczysz w tym życiu.

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Italscy szermierze)
Przed zdobyciem władzy i ostatecznym podbojem terenu Włoch, Rzym dzielił półwysep z innymi ludami, takimi jak Etruskowie czy Samnici. Te królestwa, miasta i plemiona często ze sobą walczyły, ale i jednoczyły się, by walczyć ze wspólnymi wrogami z zewnątrz. Etruskowie mieli czasy swojej świetności za sobą, a wpływ Greków słabnął. Rzymianie zaczęli stopniowo gromadzić ziemię i władzę. Podbój Półwyspu Apenińskiego był możliwy dzięki oddziałom stworzonym ze wszystkich plemion wchłoniętych przez wczesną Republikę Rzymską. Konflikt był na terenie Włoch dość powszechny – większość plemion wyruszała w lecie na wojnę, by napaść na sąsiednie osady i zdobyć bogactwa oraz zasoby. Rzym świetnie wykorzystał te wojownicze plemiona, pobierając od nich żołnierzy w zamian za obywatelstwo i status w rozwijającej się republice. Najstarszym przykładem sojuszu Rzymu z sąsiednimi państwami był Foedus Cassianum. Zawiązany był z okolicznymi miastami łacińskimi wkrótce po obaleniu monarchii rzymskiej w 510 r. p.n.e. Warunki sojuszu były proste i korzystne: polegały na wzajemnej obronie, która opierała się na równym wkładzie do rocznej opłaty wojskowej pod dowództwem rzymskim.

Zdolności

Diera szturmowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na mróz
  Ta jednostka wolniej męczy się na śniegu.

Wady i zalety

Diera szturmowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Italscy szermierze

• Przeciętny atak
• Słaba obrona
• Średnie obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
• Niskie morale

Viesul (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (2)
1.Etruska jazda
2.Etruscy ciężcy hoplici
Piechota do walki w zwarciu (20)
3.Etruska piechota z toporami
4.Etruska straż miejska
5.Italscy szermierze
6.Miejscowi ekwijscy szermierze
7.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
8.Miejscowa kartagińska piechota
9.Miejscowi galijscy topornicy
10.Miejscowi italscy górale
11.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
12.Miejscowi ligurańscy topornicy
13.Miejscowi ligurańscy szermierze
14.Miejscowi lukańscy wojownicy
15.Miejscowi nadzy wojownicy
16.Miejscowi sabińscy wojownicy
17.Miejscowa samnicka piechota
18.Miejscowi sardyńscy górale
19.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
20.Miejscowi wojownicy bez plemienia
21.Miejscowi umbryjscy górale
22.Miejscowi wolscy wojownicy
Piechota miotająca (13)
23.Etruscy łucznicy
24.Etruscy harcownicy
25.Etruscy procarze
26.Miejscowi iapygijscy łucznicy
27.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
28.Miejscowi bruttyjscy procarze
29.Miejscowi galijscy łowcy
30.Miejscowi greccy łucznicy
31.Miejscowi italscy harcownicy
32.Miejscowi italscy procarze
33.Miejscowi lukańscy dywersanci
34.Miejscowi sabińscy harcownicy
35.Miejscowi sardyńscy łucznicy
Piechota z włóczniami (8)
36.Etruscy ciężcy hoplici
37.Etruscy hoplici
38.Etruscy lekcy włócznicy
39.Miejscowi kartagińscy włócznicy
40.Miejscowa grecka milicja
41.Miejscowi łacińscy włócznicy
42.Miejscowi umbryjscy włócznicy
43.Miejscowi wolscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (6)
44.Etruska jazda
45.Italska jazda
46.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
47.Miejscowa kampańska jazda
48.Miejscowi galijscy jeźdźcy
49.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
50.Italscy konni harcownicy
51.Afrykańska jazda
52.Miejscowi wenetyjscy najeźdźcy
Rydwan (1)
53.Etruskie rydwany
Słonie (1)
54.Oddziały na słoniach afrykańskich
Artyleria stacjonarna (1)
55.Etruska balista
Artyleria polowa (1)
56.Etruski polybolos
Dowódca floty (2)
57.Tetrera szturmowa - Etruscy ciężcy hoplici
58.Pentera miotająca - Etruscy łucznicy
Okręty szturmowe (10)
59.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
60.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
61.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
62.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
63.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
64.Tetrera szturmowa - Etruscy ciężcy hoplici
65.Tetrera szturmowa - Italscy szermierze
66.Diera szturmowa - Etruscy hoplici
67.Diera szturmowa - Etruscy lekcy włócznicy
68.Diera szturmowa - Italscy szermierze
Okręty miotające (4)
69.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
70.Pentera miotająca - Etruscy łucznicy
71.Triera miotająca - Etruscy łucznicy
72.Trihemiolia pościgowa - Etruscy procarze