Partyjscy secesjoniści Okręty miotające

Trihemiolia pościgowa - Procarze ze Wschodu

Szybkie i względnie silne okręty pościgowe szybko poradzą sobie z piratami i innymi morskimi szumowinami.

Zwinny procarz powali niejednego olbrzyma.

Rodyjczycy, potęga morska wschodniego basenu Morza Śródziemnego, byli prawdopodobnie twórcami trihemiolii („dwa i pół”) – okrętu przeznaczonego do walki z piratami. Nie powinno to dziwić, jeśli weźmie się pod uwagę, że Rodos to wyspa, która w dużej mierze była uzależniona od handlu i transportu morskiego. Piraci pływali na hemioliach, zwinnych jednostkach opartych na biremach (okrętach dwurzędowych). Nic dziwnego, że łowcy piratów przeprowadzili podobną operację na triremie (okręcie trójrzędowym). Trihemiolia miała po trzy rzędy wioseł na każdej z burt, ale górny rząd skrócono o połowę, uzyskując szybszy i zwinniejszy okręt, w dodatku wyższy od hemiolii, co ułatwiało zadanie pokładowym łucznikom. Dodatkową zaletą dla Rodyjczyków, których liczebność była ograniczona, stanowił fakt, iż ta sama liczba wioślarzy mogła obsłużyć sześć trirem lub siedem trihemiolii. Model ten został szybko zaadaptowany przez inne potęgi Morza Śródziemnego.

(Procarze ze Wschodu)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie. Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot. Pociski wykonywano z gliny, ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap!” albo „To dla ciebie!”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli wystrzelono je z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.

Zdolności

Trihemiolia pościgowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

Trihemiolia pościgowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Nieuchwytny
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Przeciętny ostrzał

Procarze ze Wschodu

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Partyjscy secesjoniści Jednostki
Wódz (2)
1.Szlachetni łucznicy konni
2.Katafrakci królewscy
Piechota do walki w zwarciu (3)
3.Górale
4.Motłoch
5.Partyjscy szermierze
Piechota miotająca (5)
6.Elitarni łucznicy perscy
7.Oszczepnicy ze Wschodu
8.Partyjscy łucznicy piesi
9.Perscy łucznicy lekkozbrojni
10.Procarze ze Wschodu
Piechota z włóczniami (2)
11.Perscy hoplici
12.Włócznicy ze Wschodu
Jazda do walki w zwarciu (3)
13.Włócznicy na wielbłądach
14.Jazda mediańska
15.Konni szlachetnej krwi
Jazda miotająca (5)
16.Łucznicy na wielbłądach
17.Opancerzeni łucznicy konni
18.Harcownicy konni
19.Szlachetni łucznicy konni
20.Partyjscy łucznicy konni
Jazda szturmowa (3)
21.Katafrakci na wielbłądach
22.Katafrakci ze Wschodu
23.Katafrakci królewscy
Słonie (1)
24.Indyjskie słonie bojowe
Artyleria stacjonarna (3)
25.Olbrzymia wschodnia balista
26.Wschodni skorpion bastionowy
27.Wschodni skorpion (rozstawiony)
Artyleria polowa (7)
28.Wschodnia balista bastionowa
29.Wschodnia balista
30.Wschodni skorpion
31.Duży wschodni onager
32.Wschodni onager bastionowy
33.Wschodni onager
34.Balista miotająca garnki ze skorpionami
Dowódca floty (2)
35.Lekka pentera artyleryjska - Wschodnia balista (okrętowa)
36.Heksera z wieżą - Górale
Okręty szturmowe (5)
37.Heksera z wieżą - Górale
38.Heksera szturmowa - Górale
39.Tetrera szturmowa - Górale
40.Diera ogniowa - Włócznicy ze Wschodu
41.Diera szturmowa - Włócznicy ze Wschodu
Okręty miotające (7)
42.Hemiolia desantowa - Oszczepnicy ze Wschodu
43.Triera ze skorpionem - Partyjscy łucznicy piesi
44.Triera miotająca - Partyjscy łucznicy piesi
45.Pentera ze skorpionem - Perscy łucznicy lekkozbrojni
46.Pentera z wieżą - Perscy łucznicy lekkozbrojni
47.Pentera miotająca - Perscy łucznicy lekkozbrojni
48.Trihemiolia pościgowa - Procarze ze Wschodu
Okręty artyleryjskie (2)
49.Lekka pentera artyleryjska - Wschodnia balista (okrętowa)
50.Pentera artyleryjska - Wschodni onager (okrętowy)