Armenia (Podzielone imperium) Okręty miotające

Triera ze skorpionem - Ormiańscy procarze

Zabójczo precyzyjni strzelcy stanowią postrach nieprzyjaciół.

Precyzyjne strzały z procy wykończyły już niejednego wielkiego wojownika.

Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.

(Ormiańscy procarze)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie. Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot. Pociski wykonywano z gliny, ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap!” albo „To dla ciebie!”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli wystrzelono je z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.

Zdolności

Triera ze skorpionem

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Ormiańscy procarze

• Szybkie przeładowanie
  Szybsze przeładowywanie przez dłuższy czas.
  Strzały na minutę
  Wyczerpanie: zmęczenie

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

Triera ze skorpionem

• Mała wytrzymałość kadłuba
• Mało liczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Przeciętny abordaż
• Dobry ostrzał

Ormiańscy procarze

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Armenia (Podzielone imperium) Jednostki
Wódz (5)
1.Azacka gwardia
2.Azaccy rycerze – straż przyboczna
3.Szlachetni ormiańscy łucznicy
4.Szlachetni katafrakci
5.Szlachetni łucznicy konni
Piechota do walki w zwarciu (4)
6.Opancerzeni topornicy
7.Topornicy ze Wschodu
8.Piechota ze Wschodu
9.Górale
Piechota miotająca (7)
10.Ormiańscy łucznicy
11.Ormiańscy procarze
12.Opancerzeni ormiańscy łucznicy
13.Szlachetni ormiańscy łucznicy
14.Szlachetni ormiańscy łucznicy
15.Łucznicy ze Wschodu
16.Perscy harcownicy
Piechota z pikami (2)
17.Ormiańscy falangici
18.Opancerzeni ormiańscy falangici
Piechota z włóczniami (6)
19.Ormiańscy włócznicy
20.Azacka gwardia
21.Azacka gwardia
22.Perscy włócznicy
23.Włócznicy ze Wschodu
24.Szlachetni włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (4)
25.Azaccy rycerze
26.Azaccy rycerze – straż przyboczna
27.Szlachetna jazda ormiańska
28.Jazda ze Wschodu
Jazda miotająca (5)
29.Opancerzeni łucznicy konni
30.Szlachetni łucznicy konni
31.Szlachetni łucznicy konni
32.Łucznicy konni ze Wschodu
33.Harcownicy konni ze Wschodu
Jazda szturmowa (3)
34.Szlachetni katafrakci
35.Szlachetni katafrakci
36.Katafrakci ze Wschodu
Artyleria stacjonarna (3)
37.Olbrzymia wschodnia balista
38.Wschodni skorpion (rozstawiony)
39.Wschodni skorpion bastionowy
Artyleria polowa (6)
40.Wschodnia balista
41.Wschodnia balista bastionowa
42.Wschodni skorpion
43.Duży wschodni onager
44.Wschodni onager
45.Wschodni onager bastionowy
Dowódca floty (2)
46.Tetrera szturmowa - Piechota ze Wschodu
47.Pentera z wieżą - Opancerzeni ormiańscy łucznicy
Okręty szturmowe (4)
48.Diera szturmowa - Włócznicy ze Wschodu
49.Tetrera szturmowa - Piechota ze Wschodu
50.Tetrera szturmowa - Piechota ze Wschodu
51.Diera ogniowa - Włócznicy ze Wschodu
Okręty miotające (8)
52.Pentera miotająca - Opancerzeni ormiańscy łucznicy
53.Triera miotająca - Ormiańscy procarze
54.Trihemiolia pościgowa - Perscy harcownicy
55.Hemiolia desantowa - Perscy harcownicy
56.Pentera ze skorpionem - Opancerzeni ormiańscy łucznicy
57.Triera ze skorpionem - Ormiańscy procarze
58.Pentera z wieżą - Opancerzeni ormiańscy łucznicy
59.Pentera z wieżą - Opancerzeni ormiańscy łucznicy
Okręty artyleryjskie (2)
60.Pentera artyleryjska - Wschodni onager (okrętowy)
61.Lekka pentera artyleryjska - Wschodnia balista (okrętowa)