Wenetowie (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Desantowiec szturmowy - Italscy szermierze

Przydatne jednostki, ich załogi wystarczą do udanego abordażu.

Nie lekceważ italskiego wojownika. Jego uśmiech może być ostatnią rzeczą, jaką zobaczysz w tym życiu.

Większość plemion północnej Europy nie miało potężnej floty, ale i wśród nich znaleźć można było wytrawnych żeglarzy. Plemiona znały się na budowie statków, chociaż przeważnie były to mniejsze łodzie o kadłubach oblekanych skórą, budowano również większe jednostki. Do budowy kadłubów używano ciężkich desek, które łączono i mocowano na drewnianym szkielecie. Takie łodzie były w stanie wytrzymać na wzburzonych wodach Atlantyku. Sam Juliusz Cezar był zaskoczony jakością wrogiej floty, kiedy jego okręty starły się z Wenetami u wybrzeży Bretanii. Łodzie Wenetów miały spłaszczone dna i mogły manewrować na płytkich wodach, a solidne dębowe szkielety wytrzymywały żeglugę po wzburzonym morzu. Okazały się przeciwnikami godnymi rzymskich galer, które mogły wytrzymać taranowanie. Cezar twierdził, że wrogie łodzie zbudowane były z „...desek szerokich na stopę, przymocowanych żelaznymi bolcami o grubości kciuka, zaś kotwice mocowano nie na linach, lecz na łańcuchach”. Podczas abordażu, Rzymianie stawali naprzeciwko budzącym grozę wojownikom, obytych z walką na ciasnych pokładach statków.

(Italscy szermierze)
Przed zdobyciem władzy i ostatecznym podbojem terenu Włoch, Rzym dzielił półwysep z innymi ludami, takimi jak Etruskowie czy Samnici. Te królestwa, miasta i plemiona często ze sobą walczyły, ale i jednoczyły się, by walczyć ze wspólnymi wrogami z zewnątrz. Etruskowie mieli czasy swojej świetności za sobą, a wpływ Greków słabnął. Rzymianie zaczęli stopniowo gromadzić ziemię i władzę. Podbój Półwyspu Apenińskiego był możliwy dzięki oddziałom stworzonym ze wszystkich plemion wchłoniętych przez wczesną Republikę Rzymską. Konflikt był na terenie Włoch dość powszechny – większość plemion wyruszała w lecie na wojnę, by napaść na sąsiednie osady i zdobyć bogactwa oraz zasoby. Rzym świetnie wykorzystał te wojownicze plemiona, pobierając od nich żołnierzy w zamian za obywatelstwo i status w rozwijającej się republice. Najstarszym przykładem sojuszu Rzymu z sąsiednimi państwami był Foedus Cassianum. Zawiązany był z okolicznymi miastami łacińskimi wkrótce po obaleniu monarchii rzymskiej w 510 r. p.n.e. Warunki sojuszu były proste i korzystne: polegały na wzajemnej obronie, która opierała się na równym wkładzie do rocznej opłaty wojskowej pod dowództwem rzymskim.

Zdolności

Desantowiec szturmowy

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Desantowiec szturmowy

• Przeciętna wytrzymałość kadłuba
• Mała załoga
• Bardzo duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Przeciętny abordaż

Italscy szermierze

• Przeciętny atak
• Słaba obrona
• Średnie obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
• Niskie morale

Wenetowie (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (3)
1.Szlachetni wenetyjscy szermierze
2.Wenetyjscy ekupetaris
3.Wenetyjska eskorta
Piechota do walki w zwarciu (21)
4.Wojownicy z długimi mieczami
5.Miejscowi ekwijscy szermierze
6.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
7.Miejscowa kartagińska piechota
8.Miejscowi galijscy topornicy
9.Miejscowi italscy górale
10.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
11.Miejscowi ligurańscy topornicy
12.Miejscowi ligurańscy szermierze
13.Miejscowi lukańscy wojownicy
14.Miejscowi nadzy wojownicy
15.Miejscowi sabińscy wojownicy
16.Miejscowa samnicka piechota
17.Miejscowi sardyńscy górale
18.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
19.Miejscowi umbryjscy górale
20.Miejscowi wolscy wojownicy
21.Wojownicy bez plemienia
22.Italscy szermierze
23.Szlachetni wenetyjscy szermierze
24.Wenetyjscy topornicy
Piechota miotająca (14)
25.Miejscowi iapygijscy łucznicy
26.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
27.Miejscowi bruttyjscy procarze
28.Miejscowi galijscy łowcy
29.Miejscowi greccy łucznicy
30.Miejscowi italscy harcownicy
31.Miejscowi italscy procarze
32.Miejscowi lukańscy dywersanci
33.Miejscowi sabińscy harcownicy
34.Miejscowi sardyńscy łucznicy
35.Galijscy harcownicy
36.Procarze bez plemienia
37.Wenetyjscy dywersanci
38.Wenetyjscy łowcy
Piechota z włóczniami (8)
39.Miejscowi kartagińscy włócznicy
40.Miejscowi etruscy włócznicy
41.Miejscowa grecka milicja
42.Miejscowi łacińscy włócznicy
43.Miejscowi umbryjscy włócznicy
44.Miejscowi wolscy włócznicy
45.Włócznicy bez plemienia
46.Wenetyjscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (8)
47.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
48.Miejscowa kampańska jazda
49.Miejscowi galijscy jeźdźcy
50.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
51.Galijska jazda z toporami
52.Wenetyjska ciężka jazda
53.Wenetyjscy ekupetaris
54.Wenetyjscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
55.Afrykańska jazda
56.Wenetyjscy konni najeźdźcy
57.Wenetyjska eskorta
Słonie (1)
58.Oddziały na słoniach afrykańskich
Dowódca floty (1)
59.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni wenetyjscy szermierze
Okręty szturmowe (9)
60.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
61.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
62.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
63.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
64.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
65.Śr. desant. szturmowy - Wojownicy z długimi mieczami
66.Desantowiec szturmowy - Italscy szermierze
67.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni wenetyjscy szermierze
68.Desantowiec szturmowy - Wenetyjscy topornicy
Okręty miotające (3)
69.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
70.Desantowiec miotający - Procarze bez plemienia
71.Desantowiec miotający - Wenetyjscy łowcy