Wenetowie (Narodziny republiki) Okręty miotające

Desantowiec miotający - Procarze bez plemienia

Te okręty mają na pokładzie oddziały łuczników nękających wrogie załogi.

Kamień nie dba o to, które plemię nim ciśnie.

Większość plemion północnej Europy nie miało potężnej floty, ale i wśród nich znaleźć można było wytrawnych żeglarzy. Plemiona znały się na budowie statków, chociaż przeważnie były to mniejsze łodzie o kadłubach oblekanych skórą, budowano również większe jednostki. Do budowy kadłubów używano ciężkich desek, które łączono i mocowano na drewnianym szkielecie. Takie łodzie były w stanie wytrzymać na wzburzonych wodach Atlantyku. Sam Juliusz Cezar był zaskoczony jakością wrogiej floty, kiedy jego okręty starły się z Wenetami u wybrzeży Bretanii. Łodzie Wenetów miały spłaszczone dna i mogły manewrować na płytkich wodach, a solidne dębowe szkielety wytrzymywały żeglugę po wzburzonym morzu. Okazały się przeciwnikami godnymi rzymskich galer, które mogły wytrzymać taranowanie. Cezar twierdził, że wrogie łodzie zbudowane były z „...desek szerokich na stopę, przymocowanych żelaznymi bolcami o grubości kciuka, zaś kotwice mocowano nie na linach, lecz na łańcuchach”. Podczas abordażu, Rzymianie stawali naprzeciwko budzącym grozę wojownikom, obytych z walką na ciasnych pokładach statków.

(Procarze bez plemienia)
Mimo że wojownikom celtyckim brakowało organizacji oraz dyscypliny, które cechowały armie ich bardziej „cywilizowanych” wrogów, doświadczenie najemników oraz postępy w metalurgii czyniły z nich groźnych przeciwników. W boju nie ustępowali ani Rzymianom, ani Grekom. Ich główną bronią była włócznia. Była to prosta broń, przeciętny wojownik miał ich przy sobie kilka: lekkie oszczepy, którymi rzucali w czasie szarży, i dłuższą włócznię z żelaznym grotem do bezpośredniego starcia. O ich brutalnym podejściu do walki najlepiej świadczą włócznie wyposażone w ząbkowane groty, które zadawały obrażenia również podczas wyciągania broni z ciała przeciwnika. Wojownicy celtyccy z dumą prezentowali trofea zdobyte w walce, wieszając głowy pokonanych przeciwników na drzewcu włóczni. Zapał do walki połączony z zupełnym brakiem troski o własne życie sprawiał, że Celtowie byli groźnymi przeciwnikami. Wznoszone przez nich okrzyki połączone z dźwiękiem rogu „carnyx” budziły przerażenie wśród wrogów, a ich samych wprowadzały w szał bitewny.

Zdolności

Desantowiec miotający

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Desantowiec miotający

• Dobra wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Dobry ostrzał

Procarze bez plemienia

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Wenetowie (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (3)
1.Szlachetni wenetyjscy szermierze
2.Wenetyjscy ekupetaris
3.Wenetyjska eskorta
Piechota do walki w zwarciu (21)
4.Wojownicy z długimi mieczami
5.Miejscowi ekwijscy szermierze
6.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
7.Miejscowa kartagińska piechota
8.Miejscowi galijscy topornicy
9.Miejscowi italscy górale
10.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
11.Miejscowi ligurańscy topornicy
12.Miejscowi ligurańscy szermierze
13.Miejscowi lukańscy wojownicy
14.Miejscowi nadzy wojownicy
15.Miejscowi sabińscy wojownicy
16.Miejscowa samnicka piechota
17.Miejscowi sardyńscy górale
18.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
19.Miejscowi umbryjscy górale
20.Miejscowi wolscy wojownicy
21.Wojownicy bez plemienia
22.Italscy szermierze
23.Szlachetni wenetyjscy szermierze
24.Wenetyjscy topornicy
Piechota miotająca (14)
25.Miejscowi iapygijscy łucznicy
26.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
27.Miejscowi bruttyjscy procarze
28.Miejscowi galijscy łowcy
29.Miejscowi greccy łucznicy
30.Miejscowi italscy harcownicy
31.Miejscowi italscy procarze
32.Miejscowi lukańscy dywersanci
33.Miejscowi sabińscy harcownicy
34.Miejscowi sardyńscy łucznicy
35.Galijscy harcownicy
36.Procarze bez plemienia
37.Wenetyjscy dywersanci
38.Wenetyjscy łowcy
Piechota z włóczniami (8)
39.Miejscowi kartagińscy włócznicy
40.Miejscowi etruscy włócznicy
41.Miejscowa grecka milicja
42.Miejscowi łacińscy włócznicy
43.Miejscowi umbryjscy włócznicy
44.Miejscowi wolscy włócznicy
45.Włócznicy bez plemienia
46.Wenetyjscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (8)
47.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
48.Miejscowa kampańska jazda
49.Miejscowi galijscy jeźdźcy
50.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
51.Galijska jazda z toporami
52.Wenetyjska ciężka jazda
53.Wenetyjscy ekupetaris
54.Wenetyjscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
55.Afrykańska jazda
56.Wenetyjscy konni najeźdźcy
57.Wenetyjska eskorta
Słonie (1)
58.Oddziały na słoniach afrykańskich
Dowódca floty (1)
59.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni wenetyjscy szermierze
Okręty szturmowe (9)
60.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
61.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
62.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
63.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
64.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
65.Śr. desant. szturmowy - Wojownicy z długimi mieczami
66.Desantowiec szturmowy - Italscy szermierze
67.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni wenetyjscy szermierze
68.Desantowiec szturmowy - Wenetyjscy topornicy
Okręty miotające (3)
69.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
70.Desantowiec miotający - Procarze bez plemienia
71.Desantowiec miotający - Wenetyjscy łowcy