Mercja Okręt szturmowy

Draca - Tanowie w kolczugach

Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.

(Tanowie w kolczugach)
W okresie obecności wikingów w Brytanii integralną częścią fyrdu była klasa szlachetnych wojowników, którzy w nagrodę za służbę wojskową otrzymywali ziemie od swoich panów lub królów. Na początku saskiej migracji pozycja tanów – bo tak nazywano tych wojowników – zależna była od ich użyteczności w boju. Pierwsi władcy anglosascy korzystali z usług gesithów. Przewyższali oni zwykłych wojowników poziomem nie tylko wyszkolenia, ale także motywacji do walki, a to za sprawą bliskich relacji ze swoimi panami. W późnym okresie panowania Sasów wojownicy ci utworzyli klasę oficerską, która pełniła ważną rolę w organizacji i prowadzeniu fyrdu. Gdy Duńczycy podbijali ziemie angielskie, niektórzy tanowie walczyli w imieniu swoich pogromców, aby tylko zachować ziemie w marionetkowych królestwach.

Oddziały tanów były znacznie lepiej uzbrojone od większości jednostek. Wielu z nich dążyło do osiągnięcia mistrzostwa w walce szerokim mieczem, który w sprawnych rękach potrafił okaleczyć, a nawet zabić. Szermierka była domeną wojowników o odpowiednim statusie społecznym, którzy mogli sobie pozwolić na kosztowny oręż. Broń – jako symbol honoru rodziny – często przechodziła z ojca na syna. W północno-zachodniej Europie prym wiodły miecze obosieczne, których ostrza osiągały długość nawet 90 centymetrów. Rękojeść miecza była zazwyczaj zakończona głowicą, która sprawiała, że oręż nie wyślizgiwał się z ręki, zwłaszcza jeźdźca, a kiedy sytuacja tego wymagała, doskonale sprawdzała się przy zadawaniu tępych ciosów.

Unit Name Draca - Tanowie w kolczugach

Main Unit Key shp_eng_mailed_thegns

Land Unit Key eng_mailed_thegns

Naval Unit Key vik_draca

Soldiers 160

Category Ciężki okręt

Class Okręt szturmowy

Własna bitwa Koszt 850

Koszt werbunku 850

Koszt utrzymania 230

Wytrzymałość

└ Ship vik_draca

Prędkość

Walka w zwarciu 38

Obraż. w zwarciu 38

├ Melee Weapon vik_sword

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 32

├ Przebijanie pancerza 6

├ Armour Piercing No

├ Atak na jazdę 0

├ Atak na słonie 0

└ Atak na piechotę 0

Premia do szarży 26

Obrona w zwarciu 78

├ Base Defence 38

├ Shield vik_large

└ Tarcza 40

Pancerz 32

├ Pancerz vik_mail_heavy

├ Armour Defence 32

└ Pancerz tarczy 0

Zdrowie 100

├ Man Entity vik_inf_heavy

├ Man Health 100

└ Bonus Hit Points 0

Morale 49

Zdolności

• Forteca z tarcz
  „Głowy nisko, chłopy! Lada moment będzie padać!”
  W tej formacji jednostki nie mogą się poruszać.

Atrybuty

• [[col:yellow]]Świetne odpieranie szarż[[/col]]
  Podczas walki w zwarciu z szarżującym wrogiem wartość ataku tej jednostki i zadawane przez nią obrażenia rosną.
• [[col:yellow]]Dyscyplina[[/col]]
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym po rozbiciu przez wroga ma większe szanse na zebranie się.
• [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
  Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

No Strengths and Weaknesses