Tarchuna (Narodziny republiki) Okręty miotające

Trihemiolia pościgowa - Etruscy procarze

Szybkie i względnie silne okręty pościgowe szybko poradzą sobie z piratami i innymi morskimi szumowinami.

Długie szeregi procarzy to prosty sposób na utrzymanie niesfornych barbarzyńców w ryzach.

Rodyjczycy, potęga morska wschodniego basenu Morza Śródziemnego, byli prawdopodobnie twórcami trihemiolii („dwa i pół”) – okrętu przeznaczonego do walki z piratami. Nie powinno to dziwić, jeśli weźmie się pod uwagę, że Rodos to wyspa, która w dużej mierze była uzależniona od handlu i transportu morskiego. Piraci pływali na hemioliach, zwinnych jednostkach opartych na biremach (okrętach dwurzędowych). Nic dziwnego, że łowcy piratów przeprowadzili podobną operację na triremie (okręcie trójrzędowym). Trihemiolia miała po trzy rzędy wioseł na każdej z burt, ale górny rząd skrócono o połowę, uzyskując szybszy i zwinniejszy okręt, w dodatku wyższy od hemiolii, co ułatwiało zadanie pokładowym łucznikom. Dodatkową zaletą dla Rodyjczyków, których liczebność była ograniczona, stanowił fakt, iż ta sama liczba wioślarzy mogła obsłużyć sześć trirem lub siedem trihemiolii. Model ten został szybko zaadaptowany przez inne potęgi Morza Śródziemnego.

(Etruscy procarze)
Etruskowie, podobnie jak inne wybitne ludy greckie i łacińskie, mieli silną tradycję wojskową. Tak jak większość starożytnych społeczeństw, Etruskowie przeprowadzali swoje kampanie w miesiącach letnich, kiedy klimat i pogoda sprzyjały działaniom wojskowym. Głównie napadali na sąsiednie osady, bronili się przed próbami podboju i zwalczali piractwo. Działania wojenne uważano za korzystne ekonomicznie – udane akcje zapewniały zasoby strategiczne, dobra luksusowe oraz niewolników. Więźniowie byli bardzo cenni, gdyż można było za nich otrzymać wysoki okup od rodziny. Więźniowie mogli też być poświęceni na cześć poległych przywódców. Znanym przypadkiem są ofiary składane przez Achillesa na cześć Patroklosa. Groby bogatych Etrusków wypełnione były tarczami, włóczniami, mieczami, ozdobionymi hełmami i zbrojami z brązu, wskazującymi ich status za życia. Gdy sprzęt jakiegoś bogacza został uszkodzony, chowano w jego grobie symbolizującą go rzeźbę. Mocna końcówka włóczni i szerokie ostrza znajdujące się w grobach etruskich przypominają wczesne rzymskie uzbrojenie, co wskazuje na to, że Rzymianie adaptowali metody walki Etrusków.

Zdolności

Trihemiolia pościgowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Trihemiolia pościgowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Nieuchwytny
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Przeciętny ostrzał

Etruscy procarze

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Tarchuna (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (2)
1.Etruska jazda
2.Etruscy ciężcy hoplici
Piechota do walki w zwarciu (20)
3.Etruska piechota z toporami
4.Etruska straż miejska
5.Italscy szermierze
6.Miejscowi ekwijscy szermierze
7.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
8.Miejscowa kartagińska piechota
9.Miejscowi galijscy topornicy
10.Miejscowi italscy górale
11.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
12.Miejscowi ligurańscy topornicy
13.Miejscowi ligurańscy szermierze
14.Miejscowi lukańscy wojownicy
15.Miejscowi nadzy wojownicy
16.Miejscowi sabińscy wojownicy
17.Miejscowa samnicka piechota
18.Miejscowi sardyńscy górale
19.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
20.Miejscowi wojownicy bez plemienia
21.Miejscowi umbryjscy górale
22.Miejscowi wolscy wojownicy
Piechota miotająca (13)
23.Etruscy łucznicy
24.Etruscy harcownicy
25.Etruscy procarze
26.Miejscowi iapygijscy łucznicy
27.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
28.Miejscowi bruttyjscy procarze
29.Miejscowi galijscy łowcy
30.Miejscowi greccy łucznicy
31.Miejscowi italscy harcownicy
32.Miejscowi italscy procarze
33.Miejscowi lukańscy dywersanci
34.Miejscowi sabińscy harcownicy
35.Miejscowi sardyńscy łucznicy
Piechota z włóczniami (8)
36.Etruscy ciężcy hoplici
37.Etruscy hoplici
38.Etruscy lekcy włócznicy
39.Miejscowi kartagińscy włócznicy
40.Miejscowa grecka milicja
41.Miejscowi łacińscy włócznicy
42.Miejscowi umbryjscy włócznicy
43.Miejscowi wolscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (6)
44.Etruska jazda
45.Italska jazda
46.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
47.Miejscowa kampańska jazda
48.Miejscowi galijscy jeźdźcy
49.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
50.Italscy konni harcownicy
51.Afrykańska jazda
52.Miejscowi wenetyjscy najeźdźcy
Rydwan (1)
53.Etruskie rydwany
Słonie (1)
54.Oddziały na słoniach afrykańskich
Artyleria stacjonarna (1)
55.Etruska balista
Artyleria polowa (1)
56.Etruski polybolos
Dowódca floty (2)
57.Tetrera szturmowa - Etruscy ciężcy hoplici
58.Pentera miotająca - Etruscy łucznicy
Okręty szturmowe (10)
59.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
60.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
61.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
62.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
63.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
64.Tetrera szturmowa - Etruscy ciężcy hoplici
65.Tetrera szturmowa - Italscy szermierze
66.Diera szturmowa - Etruscy hoplici
67.Diera szturmowa - Etruscy lekcy włócznicy
68.Diera szturmowa - Italscy szermierze
Okręty miotające (4)
69.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
70.Pentera miotająca - Etruscy łucznicy
71.Triera miotająca - Etruscy łucznicy
72.Trihemiolia pościgowa - Etruscy procarze