Tarchuna (Narodziny republiki) Port Level 5

Cieśla okrętowy

Etruskowie prowadzili handel nie tylko z innymi miastami na Półwyspie Apenińskim, ale także z ówczesnymi cywilizacjami śródziemnomorskimi, takimi jak Grecy, Fenicjanie i inne kultury wschodnie. Etruskowie byli znani ze swojego eksportu żelaza, które wymieniali na kość słoniową z Egiptu, bursztyn znad Bałtyku i ceramikę z Grecji oraz Jonii. Najbardziej z tych towarów cenili sobie starannie wykonaną ceramikę grecką. Silna obecność morska Etrusków zapewniła im na długo reputację piratów, zwłaszcza wśród Greków. Z ówczesnych zapisków nic nie wskazuje na to, by Etruskowie zajmowali się piractwem w większym stopniu niż inne ludy, ale nie da się zaprzeczyć, że kontrolowali znaczną część Morza Śródziemnego. Oczywiście doprowadziło to Etrurię do konfliktu z główną potęgą morską tej epoki, czyli Kartaginą. Konflikt ten zakończył się wreszcie traktatem wyznaczającym każdej ze stron obszary działania. Został on podpisany około 509 r. p.n.e. i wzmocnił obie strony, skłaniając je do współpracy w obronie wspólnych interesów przeciwko flocie greckiej. Później, gdy Syrakuzy stały się dominującą potęgą handlową, Grecy z Sycylii zadali Etruskom potężny cios w bitwie pod Cumae w 474 r. p.n.e. Jakieś sto lat później Dionizjusz I z Syrakuz zniszczył wiele etruskich portów, co doprowadziło do znacznego zubożenia dotychczasowo niezwykle bogatych etruskich miast-państw.