Luzytanie Okręty miotające

Desantowiec miotający - Iberyjscy procarze

Te okręty mają na pokładzie oddziały łuczników nękających wrogie załogi.

Tym procarzom śpieszno do chwały. Doskonali harcownicy.

Większość plemion północnej Europy nie miało potężnej floty, ale i wśród nich znaleźć można było wytrawnych żeglarzy. Plemiona znały się na budowie statków, chociaż przeważnie były to mniejsze łodzie o kadłubach oblekanych skórą, budowano również większe jednostki. Do budowy kadłubów używano ciężkich desek, które łączono i mocowano na drewnianym szkielecie. Takie łodzie były w stanie wytrzymać na wzburzonych wodach Atlantyku. Sam Juliusz Cezar był zaskoczony jakością wrogiej floty, kiedy jego okręty starły się z Wenetami u wybrzeży Brytanii. Łodzie Wenetów miały spłaszczone dna i mogły manewrować na płytkich wodach, a solidne dębowe szkielety wytrzymywały żeglugę po wzburzonym morzu. Okazały się przeciwnikami godnymi rzymskich galer, które mogły wytrzymać taranowanie. Cezar twierdził, że wrogie łodzie zbudowane były z „...desek szerokich na stopę, przymocowanych żelaznymi bolcami o grubości kciuka, zaś kotwice mocowano nie na linach, lecz na łańcuchach”. Podczas abordażu, Rzymianie stawali naprzeciwko budzącym grozę wojownikom, obytych z walką na ciasnych pokładach statków.

(Iberyjscy procarze)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie.

Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot.

Pociski wykonywano z gliny i ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap” albo „To dla ciebie”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli zostały wystrzelone z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął on w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.

Zdolności

Desantowiec miotający

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzony
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Desantowiec miotający

• Dobra wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Dobry ostrzał

Iberyjscy procarze

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, wysoka skuteczność przeciwko opancerzonym wrogom
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Luzytanie Jednostki
Wódz (4)
1.Szlachta luzytańska
2.Konni scutarii
3.Edetani Elite Infantry
4.Elite Caetratii
Piechota do walki w zwarciu (14)
5.Partyzanci
6.Iberyjscy szermierze
7.Wojownicy weterani z tarczami
8.Elite Caetratii
9.Ambakaro
10.Elite Scutarii
11.Edetani Elite Infantry
12.Gallaeci Tribesmen
13.Galleaci Elite Infantry
14.Arevaci Infantry
15.Naznaczeni wojownicy
16.Luzytańskie szermierki
17.Szlachta luzytańska
18.Luzytańskie szermierki
Piechota miotająca (3)
19.Balearscy procarze
20.Iberyjscy harcownicy
21.Iberyjscy procarze
Piechota z włóczniami (8)
22.Scutarii z włóczniami
23.Iberyjskie oddziały plemienne
24.Edetani Light Infantry
25.Celtiberian Lanceatii
26.Ilergete Infantry
27.Iberyjscy włócznicy
28.Luzytańscy partyzanci
29.Luzytańscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (2)
30.Jazda iberyjska
31.Konni scutarii
Jazda miotająca (2)
32.Jazda kantabryjska
33.Vaccea Cavalry
Artyleria stacjonarna (3)
34.Olbrzymia iberyjska balista
35.Iberyjski skorpion bastionowy
36.Iberyjski skorpion (rozstawiony)
Artyleria polowa (6)
37.Iberyjska balista bastionowa
38.Iberyjska balista
39.Iberyjski skorpion
40.Iberyjski ciężki onager
41.Iberyjski onager bastionowy
42.Iberyjski onager
Dowódca floty (2)
43.Ciężki desantowiec - Wojownicy weterani z tarczami
44.Średni desantowiec miotający - Iberyjscy harcownicy
Okręty szturmowe (4)
45.Ciężki desantowiec - Wojownicy weterani z tarczami
46.Perska tetrera szturmowa - Scutarii
47.Średni desantowiec szturmowy - Iberyjscy szermierze
48.Desantowiec szturmowy - Iberyjskie oddziały plemienne
Okręty miotające (3)
49.Średni desantowiec miotający - Iberyjscy harcownicy
50.Grecka pentera miotająca - Iberyjscy procarze
51.Desantowiec miotający - Iberyjscy procarze
Okręty artyleryjskie (2)
52.Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska - Iberyjska balista (okrętowa)
53.Rzymska kwinkwerema artyleryjska - Iberyjski onager (okrętowy)