Mercja Okręt szturmowy

Draca - Tanowie włócznicy

Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.

(Tanowie włócznicy)
W okresie obecności wikingów w Brytanii integralną częścią fyrdu była klasa szlachetnych wojowników, którzy w nagrodę za służbę wojskową otrzymywali ziemie od swoich panów lub królów. Na początku saskiej migracji pozycja tanów – bo tak nazywano tych wojowników – zależna była od ich użyteczności w boju. Pierwsi władcy anglosascy korzystali z usług gesithów. Przewyższali oni zwykłych wojowników poziomem nie tylko wyszkolenia, ale także motywacji do walki, a to za sprawą bliskich relacji ze swoimi panami. W późnym okresie panowania Sasów wojownicy ci utworzyli klasę oficerską, która pełniła ważną rolę w organizacji i prowadzeniu fyrdu. Gdy Duńczycy podbijali ziemie angielskie, niektórzy tanowie walczyli w imieniu swoich pogromców, aby tylko zachować ziemie w marionetkowych królestwach.

Oddziały tanów były znacznie lepiej uzbrojone od większości jednostek. Wyposażeni byli w prawdopodobnie najstarszą broń świadomie wytworzoną przez człowieka, czyli we włócznie. Z uwagi na niską cenę i prostą budowę włócznie cieszyły się popularnością wśród wszystkich grup wojowników przez cały okres średniowiecza. Miały tę niewątpliwą zaletę, że pozwalały wojownikom, którzy je dzierżyli, sięgać dalej niż ręka i skutecznie atakować liczniejszy oddział przeciwnika, szczególnie jednostki jazdy, które w przeciwnym razie znajdowałyby się poza ich zasięgiem. Fakt, że wikingowie zwykli kunsztownie zdobić swoje włócznie, pozwala sądzić, że pierwotnie wykorzystywali je raczej do pchnięć niż do miotania. Wątpliwe jest bowiem, że chcieliby stracić coś tak cennego.

Unit Name Draca - Tanowie włócznicy

Main Unit Key shp_eng_thegn_spearmen

Land Unit Key eng_thegn_spearmen

Naval Unit Key vik_draca

Soldiers 160

Category Ciężki okręt

Class Okręt szturmowy

Własna bitwa Koszt 650

Koszt werbunku 650

Koszt utrzymania 175

Wytrzymałość

└ Ship vik_draca

Prędkość

Walka w zwarciu 33

Obraż. w zwarciu 32

├ Melee Weapon vik_spear

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 22

├ Przebijanie pancerza 10

├ Armour Piercing No

├ Atak na jazdę 25

├ Atak na słonie 0

└ Atak na piechotę 0

Premia do szarży 23

Obrona w zwarciu 63

├ Base Defence 33

├ Shield vik_medium

└ Tarcza 30

Pancerz 22

├ Pancerz vik_mail

├ Armour Defence 22

└ Pancerz tarczy 0

Zdrowie 100

├ Man Entity vik_inf_heavy

├ Man Health 100

└ Bonus Hit Points 0

Morale 45

Zdolności

• Forteca z tarcz
  „Głowy nisko, chłopy! Lada moment będzie padać!”
  W tej formacji jednostki nie mogą się poruszać.

Atrybuty

• [[col:yellow]]Świetne odpieranie szarż[[/col]]
  Podczas walki w zwarciu z szarżującym wrogiem wartość ataku tej jednostki i zadawane przez nią obrażenia rosną.
• [[col:yellow]]Dyscyplina[[/col]]
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym po rozbiciu przez wroga ma większe szanse na zebranie się.
• [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
  Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

No Strengths and Weaknesses