Diera - Spartańscy łucznicy okrętowi
Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.Życie nauczyło ich strzelać z łuku. Rozszalałe morze nauczyło ich nigdy nie chybiać.
Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.
(Spartańscy łucznicy okrętowi)
Szkoleni od siódmego roku życia na wojowników, w pełni oddani wojskowemu treningowi Spartanie byli wyjątkowo dobrze wyćwiczonymi żołnierzami, którzy do perfekcji opanowali posługiwanie się bronią. Każdy, który zgubił tarczę w bitwie, był okryty hańbą: podczas gdy kirys i hełm były traktowane jako ochrona osobista, tarczę uznawano za osłonę całej falangi. Dzięki temu Spartanie byli siłą wysoce zdyscyplinowaną i skoordynowaną, co dawało im przewagę nad każdym przeciwnikiem. To właśnie Spartanie dowodzili obroną Peloponezu przed Persami w 480 r. p.n.e., gdzie po dwóch dniach nieustannej walki stoczyli słynny, ostatni bój pod Termopilami. Trzystu Spartan wraz ze swoimi greckimi sojusznikami zablokowało niewielki przesmyk między klifem a morzem, zmuszając Persów do szaleńczego ataku na ich śmiertelnie niebezpieczną falangę. Gdy w końcu za sprawą greckiego zdrajcy Spartanie zostali otoczeni, stoczyli bohaterski bój, w którym wszyscy polegli. Czas zyskany przez Spartan wystarczył pozostałym Grekom na przygotowania do zadania ostatecznego ciosu perskiej flocie pod Salaminą.
Unit Name Diera - Spartańscy łucznicy okrętowi |
Main Unit Key Pel_Spartan_Archer_Marines |
Land Unit Key Pel_Spartan_Archer_Marines |
Naval Unit Key pel_greek_two |
Soldiers 60 |
Category Lekki okręt |
Class Okręty miotające |
Własna bitwa Koszt 750 |
Koszt werbunku 300 |
Koszt utrzymania 70 |
35 |
├ Missile Weapon rome_bow |
├ Projectile arrow_normal |
├ Missile Damage 31 |
├ Missile Ap Damage 4 |
└ Base Reload Time 12 |
Celność 25 |
Zasięg 125 |
Reload 25 |
Strzały na minutę 7 |
Amunicja 15 |
└ Ship pel_two |
Prędkość okrętu |
Walka w zwarciu 8 |
24 |
├ Melee Weapon rome_shortsword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 4 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 3 |
12 |
├ Base Defence 12 |
├ Shield none |
└ Osłona tarcz 0 |
10 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 10 |
└ Pancerz tarczy 0 |
55 |
├ Man Entity rome_infantry_very_light |
├ Man Health 40 |
└ Bonus Hit Points 15 |
Bazowe morale 35 |
Zdolności
No Ability
Atrybuty
- Niestrudzeni
Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ. - Ukrycie (las i zarośla)
Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
Diera- Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
- Bardzo nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Dobry abordaż
- Daleki zasięg
- Średnia szybkostrzelność
- Dobre obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
- Bardzo słabi w zwarciu
- Bardzo niskie morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Gniew Sparty |