Northumbria Okręt miotający

Sae Wylfing - Opancerzeni łucznicy

Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.

(Opancerzeni łucznicy)
Wojownicy z Danelaw byli częścią potężnej duńskiej arystokracji wojskowej, która zdominowała zajęte w IX wieku przez wikingów rejony Brytanii. Wcześniej fyrdy króla Alfreda Wielkiego parokrotnie ścierały się z duńską armią. Konflikt zakończył się jesienią 877 roku porozumieniem, w ramach którego wódz Guthrum wycofał swoje oddziały z Wessexu. Część Wielkiej Armii Pogan osiedliła się wówczas we wschodniej części Mercji, dając początek Danelaw, regionowi, w którym obowiązywało wyłącznie prawo duńskie. Guthrum dbał też o to, by wojownikom wpajano duńskie tradycje militarne, jako że pierwotnie nie był w pełni zadowolony ze swoich żołnierzy. Jego oddziały pozostawały w nieustannej gotowości na wypadek kolejnych ataków na Wessex.

Duńscy osadnicy dzielili się ziemią, starając się utrzymać przy życiu dzięki rolnictwu, wciąż jednak zachowywali skandynawskie tradycje wojskowe. Choć używanie broni dystansowej w walce nie było uważane za szczególnie honorowe, wielu wojowników chętnie szkoliło się w łucznictwie. Dla ludzi żyjących na wyspie nie była to obca sztuka – w przeszłości w Brytanii stacjonowało wielu rzymskich łuczników, a sami wyspiarze od pokoleń parali się łowiectwem. Przeróżne walczące ze sobą ugrupowania stosowały nawet odmienne taktyki walki dystansowej. Ówczesne bitwy zaczynały się zazwyczaj od wymiany strzał i pocisków, a dopiero potem wojownicy przystępowali do bezpośredniej walki. Odpowiednio wyszkoleni łucznicy potrafili zmienić bieg bitwy, czego świetnym przykładem były angielskie oddziały z długimi łukami, odnoszące wielkie sukcesy podczas wojny stuletniej.

Unit Name Sae Wylfing - Opancerzeni łucznicy

Main Unit Key shp_dan_armoured_archers

Land Unit Key dan_armoured_archers

Naval Unit Key vik_sae_wylfing_mis

Soldiers 80

Category Lekki okręt

Class Okręt miotający

Własna bitwa Koszt 350

Koszt werbunku 350

Koszt utrzymania 90

Siła ostrzału 32

├ Missile Weapon vik_bow

├ Projectile vik_bow_normal

├ Missile Damage 27

├ Missile Ap Damage 5

└ Base Reload Time 30

Celność 23

Zasięg 150

Reload 50

Szybkostrzelność 4

Amunicja 14

Wytrzymałość

└ Ship vik_sae_wylfing

Prędkość

Walka w zwarciu 11

Obraż. w zwarciu 9

├ Melee Weapon vik_dagger

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 7

├ Przebijanie pancerza 2

├ Armour Piercing No

├ Atak na jazdę 0

├ Atak na słonie 0

└ Atak na piechotę 0

Premia do szarży 3

Obrona w zwarciu 11

├ Base Defence 11

├ Shield vik_none

└ Tarcza 0

Pancerz 15

├ Pancerz vik_leather_helmet

├ Armour Defence 15

└ Pancerz tarczy 0

Zdrowie 100

├ Man Entity vik_inf_mis_med

├ Man Health 100

└ Bonus Hit Points 0

Morale 45

Zdolności

No Ability

Atrybuty

• [[col:yellow]]Niestrudzony[[/col]]
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• [[col:yellow]]Partyzantka[[/col]]
  Ten oddział może zostać rozstawiony poza strefą rozstawienia.
• [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
  Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• [[col:yellow]]Strzał z ukrycia[[/col]]
  Ten oddział pozostaje w ukryciu podczas strzelania.

Wady i zalety

No Strengths and Weaknesses