Italscy buntownicy (Wojny samnickie) Okręty miotające

Kwinkwerema miotająca - Procarze rekruci

Łucznicy stacjonujący na tych okrętach ustrzelą niejednego wroga.

Proca jest groźną bronią, nawet w ręku prostego poborowego.

„Piątka”, zwana po łacinie kwinkweremą, a po grecku penterą, była używana przez wojska Syrakuz w wojnie z Kartaginą około roku 398 p.n.e. Podobnie jak inne poliremy (okręty wielorzędowe) zapewne nie miała pięciu rzędów wioseł - słowo „wiosło” utożsamiane było w tym przypadku z „wioślarzem”. W takim przypadku wioślarze umiejscowieni byli zapewne w konfiguracji 2-2-1 licząc od powierzchni wody, żeby zgromadzić większość ciężaru przy dnie jednostki, tym samym zwiększając jej stabilność. Gdyby środek ciężkości znajdował się wyżej, okręt mógłby się łatwo wywrócić. Kwinkwerema była zatem jednostką majestatyczną i potężną, która mieściła na pokładzie dużą liczbę żołnierzy i była zdolna przeciwstawić się niemal każdemu zagrożeniu.

(Procarze rekruci)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie. Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot. Pociski wykonywano z gliny, ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap!” albo „To dla ciebie!”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli wystrzelono je z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.

Zdolności

Kwinkwerema miotająca

• 20 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 20 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Kwinkwerema miotająca

• Duża wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Średnia prędkość
• Przeciętne taranowanie
• Kiepski abordaż
• Dobry ostrzał

Procarze rekruci

• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Italscy buntownicy (Wojny samnickie) Jednostki
Wódz (1)
1.Italscy szermierze
Piechota do walki w zwarciu (2)
2.Motłoch
3.Italscy szermierze
Piechota miotająca (2)
4.Poborowi harcownicy
5.Procarze rekruci
Piechota z włóczniami (2)
6.Szlachetna piechota italska
7.Włócznicy italscy
Jazda do walki w zwarciu (2)
8.Jazda italska
9.Szlachetna jazda italska
Artyleria polowa (3)
10.Rzymska balista bastionowa
11.Rzymska balista
12.Rzymski skorpion
Dowódca floty (1)
13.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty szturmowe (5)
14.Kwadryrema szturmowa - Włócznicy italscy
15.Ogniowa birema - Włócznicy italscy
16.Birema szturmowa - Włócznicy italscy
17.Heksarema z harpaksem - Italscy szermierze
18.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty miotające (5)
19.Trirema ze skorpionem - Poborowi harcownicy
20.Trirema miotająca - Poborowi harcownicy
21.Hemiolia desantowa - Poborowi harcownicy
22.Trihemiolia pościgowa - Poborowi harcownicy
23.Kwinkwerema miotająca - Procarze rekruci
Okręty artyleryjskie (1)
24.Lekka kwinkwerema artyleryjska - Rzymska balista (okrętowa)