Italscy buntownicy (Wojny samnickie) Okręty miotające

Trirema ze skorpionem - Poborowi harcownicy

Zabójczo precyzyjni strzelcy stanowią postrach nieprzyjaciół.

Poborowi uzbrojeni w oszczepy, wybiegają przed szereg, by nękać wroga.

Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.

(Poborowi harcownicy)
Oszczep jest jednym z najstarszych rodzajów broni znanych człowiekowi. Harcownicy wyposażeni niemal wyłącznie w oszczepy nękali wrogich hoplitów, by następnie szybko się wycofać. Była to typowa taktyka lekkozbrojnych wojsk uzbrojonych w oszczepy – atakować z dystansu i szybko wycofać się za ciężkozbrojną piechotę lub atakować bez przerwy, starając się pozostać poza zasięgiem wroga. Tego typu działania bywały bardzo skuteczne. W roku 391 p.n.e. w bitwie pod Lechajon wojska spartańskie pozbawione wsparcia harcowników i kawalerii zostały dotkliwie pobite przez trzymających się na dystans ateńskich oszczepników. Z czasem upowszechniło się użycie tarczy – korzystali z niej m.in. traccy i greccy peltaści – ale i na nie znalazła się odpowiedź w postaci helleńskiej thureos. Tym niemniej oszczepnicy i inne wyspecjalizowane, nieregularne oddziały w dalszym ciągu odgrywały dużą rolę na starożytnym polu bitwy.

Zdolności

Trirema ze skorpionem

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Trirema ze skorpionem

• Mała wytrzymałość kadłuba
• Mało liczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Przeciętny abordaż
• Dobry ostrzał

Poborowi harcownicy

• Krótki zasięg
• Duża szybkostrzelność
• Bardzo dobre obrażenia, wysoka skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Italscy buntownicy (Wojny samnickie) Jednostki
Wódz (1)
1.Italscy szermierze
Piechota do walki w zwarciu (2)
2.Motłoch
3.Italscy szermierze
Piechota miotająca (2)
4.Poborowi harcownicy
5.Procarze rekruci
Piechota z włóczniami (2)
6.Szlachetna piechota italska
7.Włócznicy italscy
Jazda do walki w zwarciu (2)
8.Jazda italska
9.Szlachetna jazda italska
Artyleria polowa (3)
10.Rzymska balista bastionowa
11.Rzymska balista
12.Rzymski skorpion
Dowódca floty (1)
13.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty szturmowe (5)
14.Kwadryrema szturmowa - Włócznicy italscy
15.Ogniowa birema - Włócznicy italscy
16.Birema szturmowa - Włócznicy italscy
17.Heksarema z harpaksem - Italscy szermierze
18.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty miotające (5)
19.Trirema ze skorpionem - Poborowi harcownicy
20.Trirema miotająca - Poborowi harcownicy
21.Hemiolia desantowa - Poborowi harcownicy
22.Trihemiolia pościgowa - Poborowi harcownicy
23.Kwinkwerema miotająca - Procarze rekruci
Okręty artyleryjskie (1)
24.Lekka kwinkwerema artyleryjska - Rzymska balista (okrętowa)