Syrakuzańscy uzurpatorzy (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Diera szturmowa - Lekcy hoplici

Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.

Dyscyplina jest niezbędna, by dzierżyć włócznię i tarczę w szyku falangi.

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Lekcy hoplici)
Pierwsi hoplici pojawili się na polach bitwy podczas wojen między greckimi miastami-państwami w VIII i VII wieku p.n.e. Na początku wojen z Persją większość hoplitów nosiła hełmy z brązu w stylu korynckim oraz napierśniki z tego samego materiału lub z utwardzanego płótna. Uzbrojeni byli we włócznie z żelaznym ostrzem i brązowym końcem dla równowagi oraz krótkie miecze. Nazwa "hoplici" pochodzi od używanej przez tych wojowników tarczy – hoplonu. Użycie hoplonu i włóczni spowodowało stworzenie formacji – falangi, składającej się zazwyczaj z ośmiu szeregów. W zwartym szyku każdy hoplita osłaniany był przez tarczę sąsiada, a razem tworzyli oni prawdziwą ścianę włóczni.

Chociaż początkowo wszyscy hoplici byli żołnierzami-obywatelami, wkrótce zastąpili ich zawodowi najemnicy; którzy stali się podstawową jednostką bojową świata greckiego. Później, za czasów Filipa II i Aleksandra Wielkiego, średnica tarczy została zmniejszona, a włócznię zastąpiła sarisa – pika o maksymalnej długości ok. pięciu metrów. Falanga hoplitów przyjęła się w wielu armiach ze względu na dużą skuteczność bojową.

Zdolności

Diera szturmowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Lekcy hoplici

• Mur hoplitów
  Jednostka formuje zbity szyk.
  Zwarcie szyku, obrona w walce wręcz, wytrzymałość tarczy
  Przyspieszenie, prędkość

Atrybuty

• Atak w formacji
  Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu.
• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Diera szturmowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Lekcy hoplici

• Dobrzy w defensywie
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Przeciętny atak
• Standardowe morale

Syrakuzańscy uzurpatorzy (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (3)
1.Hippeis
2.Hippotoxotai
3.Elitarni hoplici
Piechota miotająca (3)
4.Sycylijscy pelaści
5.Greccy procarze
6.Toxotai
Piechota z włóczniami (4)
7.Hoplici
8.Lekcy hoplici
9.Milicja z włóczniami
10.Elitarni hoplici
Jazda do walki w zwarciu (1)
11.Hippeis
Jazda miotająca (2)
12.Hippotoxotai
13.Harcownicy konni
Artyleria stacjonarna (2)
14.Grecki polybolos
15.Olbrzymia balista
Artyleria polowa (1)
16.Grecka balista
Dowódca floty (2)
17.Pentera artyleryjska - Grecka balista (okrętowa)
18.Tetrera szturmowa - Elitarni hoplici
Okręty szturmowe (3)
19.Tetrera szturmowa - Hoplici
20.Diera szturmowa - Lekcy hoplici
21.Tetrera szturmowa - Elitarni hoplici
Okręty miotające (3)
22.Pentera miotająca - Toxotai
23.Triera miotająca - Toxotai
24.Trihemiolia pościgowa - Greccy procarze
Okręty artyleryjskie (1)
25.Pentera artyleryjska - Grecka balista (okrętowa)