Garamantia (Podzielone imperium) Okręty szturmowe

Diera szturmowa - Numidyjska piechota

Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.

Numidyjscy wojownicy od zawsze wzbudzali strach w szeregach europejskich armii.

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Numidyjska piechota)
Numidia miała długie tradycje wojenne, częściowo z powodu zaciętych wewnętrznych konfliktów pomiędzy wschodnią Massylią i zachodnią Masaesylią. Choć Numidyjczycy byli powszechnie znani jako wybitni jeźdźcy, posiadali też skuteczne oddziały piechoty. Historyk Swetoniusz, komentując przemówienie Juliusza Cezara na temat Juby idącego z pomocą Scypionowi przed bitwą pod Tapsus w 46 r. p.n.e., wspominał nawet o „numidyjskich legionach” – zazwyczaj słowo to zarezerwowane było dla wojsk rzymskich. Sugeruje to, że pod względem taktyki i wyposażenia Numidyjczycy przypominali armię Rzymu.  Przejmowali także metody walki i broń innych ludów, na przykład tarczę theuros i włócznie hoplitów.

Zdolności

Diera szturmowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Dyscyplina
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym, po rozbiciu przez wroga, ma większe szanse na zebranie się.
• Atak w formacji
  Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu.
• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

Diera szturmowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Numidyjska piechota

• Średnia obrona
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Słaby atak
• Niskie morale

Garamantia (Podzielone imperium) Jednostki
Wódz (1)
1.Numidyjska szlachta konna
Piechota do walki w zwarciu (1)
2.Numidyjscy szermierze
Piechota miotająca (2)
3.Oszczepnicy numidyjscy
4.Numidyjscy procarze
Piechota z włóczniami (1)
5.Numidyjska piechota
Jazda miotająca (3)
6.Numidyjska kawaleria
7.Numidyjska szlachta konna
8.Numidyjska szlachta konna
Artyleria stacjonarna (3)
9.Olbrzymia rzymska balista
10.Rzymski polybolos
11.Rzymski skorpion bastionowy
Artyleria polowa (7)
12.Rzymska balista
13.Rzymska balista bastionowa
14.Rzymski onager ciskający ulami
15.Rzymski skorpion
16.Rzymski ciężki onager
17.Rzymski onager
18.Rzymski onager bastionowy
Dowódca floty (1)
19.Triera miotająca - Numidyjscy procarze
Okręty szturmowe (2)
20.Diera szturmowa - Numidyjska piechota
21.Tetrera szturmowa - Numidyjscy szermierze
Okręty miotające (3)
22.Hemiolia desantowa - Oszczepnicy numidyjscy
23.Triera miotająca - Numidyjscy procarze
24.Triera miotająca - Numidyjscy procarze