Strat Clut Okręt miotający

Corwg - Walijscy poborowi oszczepnicy

Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.

(Walijscy poborowi oszczepnicy)
Jak to ujął żyjący w XII wieku historyk Gerald z Walii, wszyscy Walijczycy – czy to władcy, czy chłopi – byli zawsze doskonale przygotowani do wojny. Z jego zapisków wyłania się obraz ludzi, którzy w razie potrzeby bez wahania odrywali się od pługów lub opuszczali dworskie komnaty i chwytali za broń. Surowy, górzysty teren, na którym żyli, oraz wymuszone nim elementy wczesnej kultury celtyckiej miały swoje odbicie w ich tradycjach wojskowych. Ciężkozbrojny jeździec feudalny, na przykład, miałby problem z manewrowaniem w podobnych warunkach, wobec czego walijscy wojownicy polegali w czasie wojny bardziej na zręczności niż tężyźnie fizycznej. Podczas gdy taktyka wrogów zazwyczaj opierała się na zaciętym oporze, Walijczycy woleli pozostawać w nieustannym ruchu.

Ogólnie rzecz biorąc, armia walijska podzielona była na dwie podstawowe grupy: teulu, czyli wojowników walczących w straży przybocznej, oraz llu, którzy służyli w rozbudowanej armii podstawowej. Walczyli między innymi za pomocą włóczni i oszczepów, z których te służące przebijaniu przeciwnika często były zbliżone do tych, którymi miotano. Wojownik rzucający oszczepem mógł z daleka przebijać zbroje i tarcze przeciwników, ale zasięg i efektywność rzutów były zdecydowanie gorsze niż w przypadku standardowych strzałów z łuku – oszczepnik mógł przecież mieć przy sobie tylko kilka sztuk broni. Mimo to oszczepnictwo było wyjątkową umiejętnością. Podobno co bardziej utalentowani wikingowie potrafili nawet przechwycić lecący oszczep i cisnąć go w kierunku rzucającego!

Unit Name Corwg - Walijscy poborowi oszczepnicy

Main Unit Key shp_wel_levy_javelinmen

Land Unit Key wel_levy_javelinmen

Naval Unit Key vik_corwg_mis

Soldiers 80

Category Lekki okręt

Class Okręt miotający

Własna bitwa Koszt 150

Koszt werbunku 150

Koszt utrzymania 40

Siła ostrzału 37

├ Missile Weapon vik_jav_levy

├ Projectile vik_javelin_levy

├ Missile Damage 28

├ Missile Ap Damage 9

└ Base Reload Time 30

Celność 33

Zasięg 80

Reload 40

Szybkostrzelność 3

Amunicja 7

Wytrzymałość

└ Ship vik_corwg

Prędkość

Walka w zwarciu 7

Obraż. w zwarciu 9

├ Melee Weapon vik_dagger

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 7

├ Przebijanie pancerza 2

├ Armour Piercing No

├ Atak na jazdę 0

├ Atak na słonie 0

└ Atak na piechotę 0

Premia do szarży 2

Obrona w zwarciu 17

├ Base Defence 7

├ Shield vik_small_wood

└ Tarcza 10

Pancerz 5

├ Pancerz vik_cloth

├ Armour Defence 5

└ Pancerz tarczy 0

Zdrowie 100

├ Man Entity vik_inf_mis_very_light

├ Man Health 100

└ Bonus Hit Points 0

Morale 26

Zdolności

No Ability

Atrybuty

• [[col:yellow]]Niestrudzony[[/col]]
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
  Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• [[col:yellow]]Ignorowanie terenu[[/col]]
  Ten oddział nie otrzymuje ujemnych modyfikatorów do prędkości wynikających z terenu.
• [[col:yellow]]Strzał z ukrycia[[/col]]
  Ten oddział pozostaje w ukryciu podczas strzelania.

Wady i zalety

No Strengths and Weaknesses