Draga - Albijscy wojownicy
Ten transportowiec jest lekki i dobrze manewruje, ale jest niemal bezbronny.Szermierze z Alby wiedzą, że trzeba uderzać mocno i z sercem.
Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.
(Albijscy wojownicy)
U początków średniowiecza lud ze wzgórz Alby składał się z potomków Gaelów, Celtów oraz innych grup o zwyczajach przypominających kulturę ludów niedalekiej Irlandii i północnej Brytanii. Doświadczeni przez wiele wieków starć z Rzymianami oraz sporadyczne konflikty wewnętrzne, nie byli to ludzie bojący się walki. Od większości mężów oczekiwano gotowości do obrony ziemi i klanu, ale w czasie, gdy lokalni dowódcy bądź władcy nie wymagali od nich służby, wspomagali oni kobiety w uprawie roli i łowieniu ryb. Dzięki wychowaniu w surowym klimacie wojownicy ze wzgórz cechowali się wyjątkową wytrzymałością. W razie potrzeby bez wahania ruszali do walki nawet w środku zimy. Ludu z wyżyn północnej Brytanii lękali się ponoć nawet sami wikingowie. Klasyczna islandzka saga „Islendingasagur” ostrzega, by ten, kto zapuszcza się na szkocką część wybrzeża, zachował szczególną ostrożność, jeśli nie chce się pożegnać z życiem.
Armia Alby składała się głównie z miejscowych oddziałów mężczyzn zdolnych do walki. Wielu z nich dążyło do osiągnięcia mistrzostwa w walce szerokim mieczem, który w sprawnych rękach potrafił okaleczyć, a nawet zabić. Szermierka była domeną wojowników o odpowiednim statusie społecznym, którzy mogli sobie pozwolić na kosztowny oręż. Broń – jako symbol honoru rodziny – często przechodziła z ojca na syna. W północno-zachodniej Europie prym wiodły miecze obosieczne, których ostrza osiągały długość nawet 90 centymetrów. Rękojeść miecza była zazwyczaj zakończona głowicą, która sprawiała, że oręż nie wyślizgiwał się z ręki, zwłaszcza w czasie walki z siodła, a kiedy sytuacja tego wymagała, doskonale sprawdzała się przy zadawaniu tępych ciosów.
Unit Name Draga - Albijscy wojownicy |
Main Unit Key shp_sco_alban_warriors |
Land Unit Key sco_alban_warriors |
Naval Unit Key vik_draga |
Soldiers 160 |
Category Ciężki okręt |
Class Okręt szturmowy |
Własna bitwa Koszt 800 |
Koszt werbunku 800 |
Koszt utrzymania 225 |
└ Ship vik_draga |
Prędkość |
Walka w zwarciu 38 |
38 |
├ Melee Weapon vik_sword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 32 |
├ Przebijanie pancerza 6 |
├ Armour Piercing No |
├ Atak na jazdę 0 |
├ Atak na słonie 0 |
└ Atak na piechotę 0 |
Premia do szarży 26 |
68 |
├ Base Defence 38 |
├ Shield vik_medium |
└ Tarcza 30 |
22 |
├ Pancerz vik_mail |
├ Armour Defence 22 |
└ Pancerz tarczy 0 |
100 |
├ Man Entity vik_inf_heavy |
├ Man Health 100 |
└ Bonus Hit Points 0 |
Morale 49 |
Zdolności
No Ability
Atrybuty
- [[col:yellow]]Świetne odpieranie szarż[[/col]]
Podczas walki w zwarciu z szarżującym wrogiem wartość ataku tej jednostki i zadawane przez nią obrażenia rosną. - [[col:yellow]]Dyscyplina[[/col]]
Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym po rozbiciu przez wroga ma większe szanse na zebranie się. - [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
No Strengths and Weaknesses