Circenn Okręt szturmowy

Draga - Albijscy wojownicy z toporami

Przez długi czas transport towarów i ludzi na dalekie dystanse z sensowną prędkością mógł się odbywać tylko drogą wodną – było tak aż do wynalezienia kolei. Statki handlowe dostarczały towary, poruszając się głównie wzdłuż wybrzeża i spławnymi rzekami. Osadnictwo i kolonizacja niemal całkowicie zależały od odległości, na jaką statki mogły dopłynąć. Łatwiej było również przemieścić armię drogą morską zamiast maszerować do odległego miejsca. W tym celu wynajmowano lub rekwirowano statki handlowe, co było dodatkowym argumentem dla generałów za szybkim zakończeniem kampanii – wojna nie sprzyjała handlowi, a statki zabrane przez wojsko były potrzebne do transportu produktów koniecznych do przeżycia.

(Albijscy wojownicy z toporami)
U początków średniowiecza lud ze wzgórz Alby składał się z potomków Gaelów, Celtów oraz innych grup o zwyczajach przypominających kulturę ludów niedalekiej Irlandii i północnej Brytanii. Doświadczeni przez wiele wieków starć z Rzymianami oraz sporadyczne konflikty wewnętrzne, nie byli to ludzie bojący się walki. Od większości mężów oczekiwano gotowości do obrony ziemi i klanu, ale w czasie, gdy lokalni dowódcy bądź władcy nie wymagali od nich służby, wspomagali oni kobiety w uprawie roli i łowieniu ryb. Dzięki wychowaniu w surowym klimacie wojownicy ze wzgórz cechowali się wyjątkową wytrzymałością. W razie potrzeby bez wahania ruszali do walki nawet w środku zimy. Ludu z wyżyn północnej Brytanii lękali się ponoć nawet sami wikingowie. Klasyczna islandzka saga „Islendingasagur” ostrzega, by ten, kto zapuszcza się na szkocką część wybrzeża, zachował szczególną ostrożność, jeśli nie chce się pożegnać z życiem.

Armia Alby składała się głównie z miejscowych oddziałów mężczyzn zdolnych do walki. Ponieważ miecze były drogie, a każdy mężczyzna miał wśród swoich narzędzi topór, niektórzy woleli walczyć właśnie za jego pomocą. W walce korzystano z różnych odmian topora. Jedną z nich była mała francisca, doskonała do rzucania, która swoją sławę zawdzięcza Frankom. Nieco większa wersja topora na początku była zwyczajowo zestawiana z tarczą. Za pomocą toporów można było zadawać bardzo szczególne obrażenia. Miecze doskonale nadawały się do cięcia i dźgania przeciwnika, ale topór pozwalał go – przy względnie mniejszej sile uderzenia – rąbać i siekać. W odpowiednich rękach był w stanie przeszyć zbroje, pozbawić wroga głowy, a nawet go rozczłonkować.

Unit Name Draga - Albijscy wojownicy z toporami

Main Unit Key shp_sco_alban_axe_warriors

Land Unit Key sco_alban_axe_warriors

Naval Unit Key vik_draga

Soldiers 160

Category Ciężki okręt

Class Okręt szturmowy

Własna bitwa Koszt 600

Koszt werbunku 600

Koszt utrzymania 160

Wytrzymałość

└ Ship vik_draga

Prędkość

Walka w zwarciu 36

Obraż. w zwarciu 32

├ Melee Weapon vik_axe

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 13

├ Przebijanie pancerza 19

├ Armour Piercing No

├ Atak na jazdę 0

├ Atak na słonie 0

└ Atak na piechotę 0

Premia do szarży 38

Obrona w zwarciu 66

├ Base Defence 36

├ Shield vik_medium

└ Tarcza 30

Pancerz 15

├ Pancerz vik_leather_helmet

├ Armour Defence 15

└ Pancerz tarczy 0

Zdrowie 100

├ Man Entity vik_inf_heavy

├ Man Health 100

└ Bonus Hit Points 0

Morale 47

Zdolności

• Forteca z tarcz
  „Głowy nisko, chłopy! Lada moment będzie padać!”
  W tej formacji jednostki nie mogą się poruszać.

Atrybuty

• [[col:yellow]]Świetne odpieranie szarż[[/col]]
  Podczas walki w zwarciu z szarżującym wrogiem wartość ataku tej jednostki i zadawane przez nią obrażenia rosną.
• [[col:yellow]]Dyscyplina[[/col]]
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym po rozbiciu przez wroga ma większe szanse na zebranie się.
• [[col:yellow]]Ukrycie (las)[[/col]]
  Ten oddział może się ukrywać w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• [[col:yellow]]Grabieżca[[/col]]
  Ta jednostka może podpalać budynki, zadaje więcej obrażeń przy użyciu pochodni i przejmuje punkty szybciej niż inne jednostki.

Wady i zalety

No Strengths and Weaknesses