Sabejscy secesjoniści Okręty szturmowe

Diera ogniowa - Pustynni włócznicy

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Pustynni włócznicy)
Półwysep Arabski nie znajdował się pod panowaniem jednego państwa – żyło na nim wiele niekiedy spokrewnionych ze sobą plemion i potężnych rodów. Ludność była podzielona pomiędzy Beduinów – nomadów zajmujących się hodowlą owiec i handlem – oraz mieszkańców oaz, którzy zajmowali się uprawami. Po udomowieniu wielbłądów plemiona nomadów urosły w siłę, zaś różnorodność społeczności zaowocowała powstaniem wielu stylów walki, jednak główną siłą każdej arabskiej armii wciąż pozostała piechota. Procarze, którzy nie nosili żadnej zbroi, szybko i skutecznie osłabiali oddziały wroga przed właściwym atakiem wojowników biegłych w walce wręcz. Arabowie zazwyczaj dokonywali najazdów na sąsiadujące tereny, plądrując je doszczętnie, nie dążyli za to do podbojów. Te najazdy, zwane niekiedy „rejzami”, rozsławiały wojowników i zaopatrywały plemię w zwierzęta oraz rozmaite dobra. Potyczki nie były duże i starano się unikać strat, gdyż odwrót w obliczu przeważających sił wroga nie był uznawany za hańbę. Po podbiciu Egiptu Rzymianie musieli przekroczyć Półwysep Arabski, by zapewnić sobie dochodowy handel z Indiami, ale nigdy nie udało im się w pełni podbić tej pustynnej krainy.

Unit Name Diera ogniowa - Pustynni włócznicy

Main Unit Key dk_ara_desert_spear_two_fire_pots

Land Unit Key dk_saba_desert_spearmen

Naval Unit Key persian_fire_pot_two

Soldiers 60

Category Lekki okręt

Class Okręty szturmowe

Własna bitwa Koszt 380

Koszt werbunku 380

Koszt utrzymania 75

Wytrzymałość 566

└ Ship persian_two

Prędkość okrętu 6

Walka w zwarciu 16

Siła ciosu 25

├ Melee Weapon rome_spear

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20

├ PA obrażeń w zwarciu 5

├ Armour Piercing No

├ Walka z jazdą 20

├ Walka ze słoniami 20

└ Walka z piechotą 0

Premia do szarży 11

Obrona 49

├ Base Defence 24

├ Shield oval

└ Osłona tarcz 25

Pancerz 45

├ Pancerz cloth

├ Armour Defence 10

└ Pancerz tarczy 35

Zdrowie 45

├ Man Entity rome_infantry_medium

├ Man Health 40

└ Bonus Hit Points 5

Bazowe morale 30

Zdolności

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Bardzo silne pierwsze taranowanie
• Dobry abordaż

• Średnia obrona
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Słaby atak
• Niskie morale

Wymaga Budynki
Lv. 0	Nabrzeże wojskowe (east_port_military_2) Level 1 Stocznia wojskowa (east_port_military_3) Level 2 Suchy dok (east_port_military_4) Level 3

Frakcje z dostępem
Główna kampania	Saba Rada plemienna Sabejczyków Sabejscy secesjoniści