Latyńscy buntownicy (Hannibal u bram) Okręty miotające

Trihemiolia pościgowa - Poborowi harcownicy

Szybkie i względnie silne okręty pościgowe szybko poradzą sobie z piratami i innymi morskimi szumowinami.

Poborowi uzbrojeni w oszczepy, wybiegają przed szereg, by nękać wroga.

Rodyjczycy, potęga morska wschodniego basenu Morza Śródziemnego, byli prawdopodobnie twórcami trihemiolii („dwa i pół”) – okrętu przeznaczonego do walki z piratami. Nie powinno to dziwić, jeśli weźmie się pod uwagę, że Rodos to wyspa, która w dużej mierze była uzależniona od handlu i transportu morskiego. Piraci pływali na hemioliach, zwinnych jednostkach opartych na biremach (okrętach dwurzędowych). Nic dziwnego, że łowcy piratów przeprowadzili podobną operację na triremie (okręcie trójrzędowym). Trihemiolia miała po trzy rzędy wioseł na każdej z burt, ale górny rząd skrócono o połowę, uzyskując szybszy i zwinniejszy okręt, w dodatku wyższy od hemiolii, co ułatwiało zadanie pokładowym łucznikom. Dodatkową zaletą dla Rodyjczyków, których liczebność była ograniczona, stanowił fakt, iż ta sama liczba wioślarzy mogła obsłużyć sześć trirem lub siedem trihemiolii. Model ten został szybko zaadaptowany przez inne potęgi Morza Śródziemnego.

(Poborowi harcownicy)
Oszczep jest jednym z najstarszych rodzajów broni znanych człowiekowi. Harcownicy wyposażeni niemal wyłącznie w oszczepy nękali wrogich hoplitów, by następnie szybko się wycofać. Była to typowa taktyka lekkozbrojnych wojsk uzbrojonych w oszczepy – atakować z dystansu i szybko wycofać się za ciężkozbrojną piechotę lub atakować bez przerwy, starając się pozostać poza zasięgiem wroga. Tego typu działania bywały bardzo skuteczne. W roku 391 p.n.e. w bitwie pod Lechajon wojska spartańskie pozbawione wsparcia harcowników i kawalerii zostały dotkliwie pobite przez trzymających się na dystans ateńskich oszczepników. Z czasem upowszechniło się użycie tarczy – korzystali z niej m.in. traccy i greccy peltaści – ale i na nie znalazła się odpowiedź w postaci helleńskiej thureos. Tym niemniej oszczepnicy i inne wyspecjalizowane, nieregularne oddziały w dalszym ciągu odgrywały dużą rolę na starożytnym polu bitwy.

Zdolności

Trihemiolia pościgowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Trihemiolia pościgowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Nieuchwytny
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Przeciętny ostrzał

Poborowi harcownicy

• Krótki zasięg
• Duża szybkostrzelność
• Bardzo dobre obrażenia, wysoka skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Latyńscy buntownicy (Hannibal u bram) Jednostki
Wódz (2)
1.Szlachetna jazda italska
2.Szlachetna piechota italska
Piechota do walki w zwarciu (2)
3.Motłoch
4.Italscy szermierze
Piechota miotająca (2)
5.Poborowi harcownicy
6.Procarze rekruci
Piechota z włóczniami (2)
7.Szlachetna piechota italska
8.Włócznicy italscy
Jazda do walki w zwarciu (2)
9.Jazda italska
10.Szlachetna jazda italska
Artyleria polowa (3)
11.Rzymska balista bastionowa
12.Rzymska balista
13.Rzymski skorpion
Dowódca floty (2)
14.Trirema ze skorpionem - Poborowi harcownicy
15.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty szturmowe (5)
16.Kwadryrema szturmowa - Włócznicy italscy
17.Ogniowa birema - Włócznicy italscy
18.Birema szturmowa - Włócznicy italscy
19.Heksarema z harpaksem - Italscy szermierze
20.Heksarema szturmowa - Italscy szermierze
Okręty miotające (5)
21.Trirema ze skorpionem - Poborowi harcownicy
22.Trirema miotająca - Poborowi harcownicy
23.Hemiolia desantowa - Poborowi harcownicy
24.Trihemiolia pościgowa - Poborowi harcownicy
25.Kwinkwerema miotająca - Procarze rekruci
Okręty artyleryjskie (1)
26.Lekka kwinkwerema artyleryjska - Rzymska balista (okrętowa)