Bojowie (Hannibal u bram) Okręty miotające

Grecka pentera miotająca - Celtyccy łucznicy

Łucznicy stacjonujący na tych okrętach ustrzelą niejednego wroga.

Jeleń czy człowiek - dla strzały to żadna różnica.

„Piątka”, zwana po łacinie kwinkweremą, a po grecku penterą, była używana przez wojska Syrakuz w wojnie z Kartaginą około roku 398 p.n.e. Podobnie jak inne poliremy (okręty wielorzędowe) zapewne nie miała pięciu rzędów wioseł - słowo „wiosło” utożsamiane było w tym przypadku z „wioślarzem”. W takim przypadku wioślarze umiejscowieni byli zapewne w konfiguracji 2-2-1 licząc od powierzchni wody, żeby zgromadzić większość ciężaru przy dnie jednostki, tym samym zwiększając jej stabilność. Gdyby środek ciężkości znajdował się wyżej, okręt mógłby się łatwo wywrócić. Kwinkwerema była zatem jednostką majestatyczną i potężną, która mieściła na pokładzie dużą liczbę żołnierzy i była zdolna przeciwstawić się niemal każdemu zagrożeniu.

(Celtyccy łucznicy)
Celtowie uważali zabicie wroga z większej odległości za niehonorowe. Przykładali wielką wagę do walki w zwarciu – wojownik mógł się wykazać tylko poprzez zabicie przeciwnika z bliska. Mimo tego charakterystycznego bojowego credo na polu bitwy pojawiali się procarze, oszczepnicy oraz łucznicy. Celtyccy wojownicy sami płacili za własne wyposażenie, więc tylko tych majętnych było stać na porządną broń i zbroję. W związku z tym rola harcowników często przypadała w udziale biedniejszym: ludziom wolnym służącym arystokracji. Mimo że harcownicy nie mieli szans na osiągnięcie statusu swoich panów, u których boku walczyli, mieli niejedną okazję, by dowieść swej wartości w boju.

Zdolności

Grecka pentera miotająca

• 20 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 20 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Grecka pentera miotająca

• Przeciętna wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Przeciętna prędkość
• Przeciętne taranowanie
• Słaby abordaż
• Dobry ostrzał

Celtyccy łucznicy

• Daleki zasięg
• Średnia szybkostrzelność
• Dobre obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Bardzo niskie morale

Bojowie (Hannibal u bram) Jednostki
Wódz (2)
1.Szlachetna jazda
2.Zaprzysiężeni
Piechota do walki w zwarciu (5)
3.Topornicy
4.Nadzy wojownicy
5.Zaprzysiężeni
6.Mieczowi poplecznicy
7.Wojownicy celtyccy
Piechota miotająca (3)
8.Celtyccy łucznicy
9.Harcownicy celtyccy
10.Celtyccy procarze
Piechota z włóczniami (4)
11.Poborowi słudzy
12.Wojownicy z włóczniami
13.Celtyckie oddziały plemienne
14.Włócznicy weterani
Jazda do walki w zwarciu (3)
15.Ciężka jazda
16.Lekka jazda
17.Szlachetna jazda
Artyleria stacjonarna (3)
18.Olbrzymia celtycka balista
19.Celtycki skorpion bastionowy
20.Celtycki skorpion (rozstawiony)
Artyleria polowa (6)
21.Celtycka balista bastionowa
22.Celtycka balista
23.Celtycki skorpion
24.Celtycki ciężki onager
25.Celtycki onager bastionowy
26.Celtycki onager
Dowódca floty (1)
27.Ciężki desantowiec - Zaprzysiężeni
Okręty szturmowe (4)
28.Ciężki desantowiec - Zaprzysiężeni
29.Perska tetrera szturmowa - Wojownicy z włóczniami
30.Desantowiec szturmowy - Celtyckie oddziały plemienne
31.Śr. desant. szturmowy - Wojownicy celtyccy
Okręty miotające (3)
32.Grecka pentera miotająca - Celtyccy łucznicy
33.Średni desantowiec miotający - Celtyccy łucznicy
34.Desantowiec miotający - Celtyccy procarze
Okręty artyleryjskie (2)
35.Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska - Celtycka balista (okrętowa)
36.Rzymska kwinkwerema artyleryjska - Celtycki onager (okrętowy)