Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.Służba ojczyźnie to piękna tradycja i wielki zaszczyt.
Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.
(Kartagińscy hoplici)
Pierwsi hoplici pojawili się na polach bitwy podczas wojen między greckimi miastami-państwami w VIII i VII wieku p.n.e. Na początku wojen z Persją większość hoplitów nosiła hełmy z brązu w stylu korynckim oraz napierśniki z tego samego materiału lub z utwardzanego płótna. Uzbrojeni byli we włócznie z żelaznym ostrzem i brązowym końcem dla równowagi oraz krótkie miecze. Nazwa "hoplici" pochodzi od używanej przez tych wojowników tarczy – hoplonu. Użycie hoplonu i włóczni spowodowało stworzenie formacji – falangi, składającej się zazwyczaj z ośmiu szeregów. W zwartym szyku każdy hoplita osłaniany był przez tarczę sąsiada, a razem tworzyli oni prawdziwą ścianę włóczni.
Chociaż początkowo wszyscy hoplici byli żołnierzami-obywatelami, wkrótce zastąpili ich zawodowi najemnicy; którzy stali się podstawową jednostką bojową świata greckiego. Później, za czasów Filipa II i Aleksandra Wielkiego, średnica tarczy została zmniejszona, a włócznię zastąpiła sarisa – pika o maksymalnej długości ok. pięciu metrów. Falanga hoplitów przyjęła się w wielu armiach ze względu na dużą skuteczność bojową.
Unit Name Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici |
Main Unit Key inv_car_specialport_greek_two_hoplites |
Land Unit Key inv_car_hoplites |
Naval Unit Key greek_two |
Soldiers 60 |
Category Lekki okręt |
Class Okręty szturmowe |
Własna bitwa Koszt 500 |
Koszt werbunku 500 |
Koszt utrzymania 100 |
501 |
└ Ship greek_two |
Prędkość okrętu 6 |
Walka w zwarciu 36 |
29 |
├ Melee Weapon rome_spear_elite |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 24 |
├ PA obrażeń w zwarciu 5 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 20 |
├ Walka ze słoniami 20 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 20 |
51 |
├ Base Defence 36 |
├ Shield hoplite |
└ Osłona tarcz 15 |
80 |
├ Pancerz spolas |
├ Armour Defence 35 |
└ Pancerz tarczy 45 |
60 |
├ Man Entity rome_infantry_hoplite |
├ Man Health 45 |
└ Bonus Hit Points 15 |
Bazowe morale 55 |
Zdolności
Diera szturmowa- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
- Mur hoplitów
Jednostka formuje zbity szyk.
Zwarcie szyku, obrona w walce wręcz, wytrzymałość tarczy
Przyspieszenie, prędkość
Atrybuty
- Dyscyplina
Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym, po rozbiciu przez wroga, ma większe szanse na zebranie się. - Atak w formacji
Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu. - Ukrycie (las)
Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko. - Odporność na upał
Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.
Wady i zalety
Diera szturmowa- Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
- Bardzo nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Dobry abordaż
- Dobrzy w defensywie
- Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
- Przeciętny atak
- Standardowe morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Narodziny republiki |