Iapygijscy buntownicy (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Diera szturmowa - Iapygijscy hoplici

Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.

Hoplici iapygijscy nie są wcale gorsi od swoich greckich odpowiedników.

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Iapygijscy hoplici)
Podobnie jak plemię Sykulów na zachodzie Sycylii, messapijscy wojownicy lubili duże tarcze i hełmy w stylu iliryjskim, które nie zasłaniały twarzy, choć ich wersje miały więcej ozdób, w tym nawet rogi. Ich ulubioną bronią była włócznia. Niektóre plemiona Iapygian, na wzór swoich iliryjskich przodków, przyjęły grecki styl walki z falangami hoplitów; inne plemiona walczyły w mniej zorganizowanym stylu, używając wszechstronnych krótkich włóczni. Używano tam również krótkiej broni białej, takiej jak zakrzywione miecze typu kopis i jednoręczne topory. Messapijska sztuka wojenna była mieszanką ich iliryjskiego dziedzictwa i wpływu oskanskich sąsiadów. Tak jak Iliryjczycy korzystali z harcowników, którzy przydawali się do prowadzenia najazdów i ataków pirackich, a na wzór Osków nie wystawiali zbyt wielu oszczepników ani procarzy, zamiast tego polegając na konnej szlachcie wspieranej sługami. Według Herodota plemienna kawaleria Osków miała kluczowe znaczenie dla powstrzymania inwazji Tarasu na miasta messapijskie i peucentiańskie w 473 r. p.n.e., co przeciągnęło konflikt do 467 r. p.n.e. Król Messapii zawarł później dwa sojusze z Atenami, około 430 r. p.n.e. i ponownie w 418 r. p.n.e., zaopatrując przy tym Ateńczyków w oszczepników do walki z Syrakuzami.

Zdolności

Diera szturmowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Iapygijscy hoplici

• Mur hoplitów
  Jednostka formuje zbity szyk.
  Zwarcie szyku, obrona w walce wręcz, wytrzymałość tarczy
  Przyspieszenie, prędkość

Atrybuty

• Dyscyplina
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym, po rozbiciu przez wroga, ma większe szanse na zebranie się.
• Atak w formacji
  Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu.
• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.

Wady i zalety

Diera szturmowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Iapygijscy hoplici

• Bardzo dobrzy w defensywie
• Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
• Przeciętny atak
• Wysokie morale

Iapygijscy buntownicy (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (2)
1.Iapygijska jazda
2.Iapygijscy szlachetni hoplici
Piechota do walki w zwarciu (19)
3.Iapygijscy szermierze
4.Miejscowi ekwijscy szermierze
5.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
6.Miejscowa kartagińska piechota
7.Miejscowi galijscy topornicy
8.Miejscowi italscy górale
9.Miejscowi italscy szermierze
10.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
11.Miejscowi ligurańscy topornicy
12.Miejscowi ligurańscy szermierze
13.Miejscowi lukańscy wojownicy
14.Miejscowi nadzy wojownicy
15.Miejscowi sabińscy wojownicy
16.Miejscowa samnicka piechota
17.Miejscowi sardyńscy górale
18.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
19.Miejscowi wojownicy bez plemienia
20.Miejscowi umbryjscy górale
21.Miejscowi wolscy wojownicy
Piechota miotająca (10)
22.Iapygijscy łucznicy
23.Iapygijscy peltaści
24.Miejscowi bruttyjscy procarze
25.Miejscowi galijscy łowcy
26.Miejscowi greccy łucznicy
27.Miejscowi italscy harcownicy
28.Miejscowi italscy procarze
29.Miejscowi lukańscy dywersanci
30.Miejscowi sabińscy harcownicy
31.Miejscowi sardyńscy łucznicy
Piechota z włóczniami (9)
32.Iapygijscy hoplici
33.Iapygijscy lekcy włócznicy
34.Iapygijscy szlachetni hoplici
35.Miejscowi kartagińscy włócznicy
36.Miejscowi etruscy włócznicy
37.Miejscowa grecka milicja
38.Miejscowi łacińscy włócznicy
39.Miejscowi umbryjscy włócznicy
40.Miejscowi wolscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (5)
41.Iapygijska jazda
42.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
43.Miejscowa kampańska jazda
44.Miejscowi galijscy jeźdźcy
45.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
46.Iapygijscy konni harcownicy
47.Afrykańska jazda
48.Miejscowi wenetyjscy najeźdźcy
Słonie (1)
49.Oddziały na słoniach afrykańskich
Dowódca floty (1)
50.Diera szturmowa - Iapygijscy hoplici
Okręty szturmowe (7)
51.Diera szturmowa - Iapygijscy hoplici
52.Diera szturmowa - Iapygijscy szermierze
53.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
54.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
55.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
56.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
57.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
Okręty miotające (3)
58.Triera miotająca - Iapygijscy łucznicy
59.Triera miotająca - Iapygijscy peltaści
60.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy