Triera miotająca - Anatolijscy procarze
Duży oddział łuczników szybko poradzi sobie z wrogimi załogami.Nieważne jak długa okaże się kampania, amunicji do procy nigdy nie zabraknie.
Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.
(Anatolijscy procarze)
Anatolia leżała na południe od Morza Czarnego. Ponieważ co i rusz znajdowała się pod rządami innego władcy, jej mieszkańcy byli poddawani przeróżnym wpływom. Tradycja używania procy w czasie bitwy sięga jeszcze VI w. p.n.e., a więc czasów, w których Anatolia należała do perskich Achemenidów. Od tamtego czasu toczył się niemal bezustanny spór o jej tereny, począwszy od wojen perskich, aż po późniejsze starcia między Rzymem a Partią. Choć tamtejsi procarze nie mieli dostępu do wysokiej jakości broni, byli jednymi z najbardziej śmiertelnych amatorów kamieni na całym znanym wówczas świecie, zdolnymi ze znacznej odległości eliminować jednostki wroga, a następnie błyskawicznie się wycofać.
Unit Name Triera miotająca - Anatolijscy procarze |
Main Unit Key 3c_Sas_Missile_Trieres |
Land Unit Key 3c_Sas_Anatolian_Slingers |
Naval Unit Key 3c_persian_three |
Soldiers 80 |
Category Średni okręt |
Class Okręty miotające |
Własna bitwa Koszt 670 |
Koszt werbunku 670 |
Koszt utrzymania 135 |
29 |
├ Missile Weapon rome_sling_lead |
├ Projectile sling_stone_lead |
├ Missile Damage 21 |
├ Missile Ap Damage 8 |
└ Base Reload Time 10 |
Celność 5 |
Zasięg 150 |
Reload 28 |
Strzały na minutę 8 |
Amunicja 25 |
758 |
└ Ship persian_three |
Prędkość okrętu 6 |
Walka w zwarciu 10 |
24 |
├ Melee Weapon rome_shortsword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 4 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 6 |
23 |
├ Base Defence 13 |
├ Shield small_round |
└ Osłona tarcz 10 |
20 |
├ Pancerz light_padded |
├ Armour Defence 15 |
└ Pancerz tarczy 5 |
55 |
├ Man Entity rome_infantry_very_light |
├ Man Health 40 |
└ Bonus Hit Points 15 |
Bazowe morale 55 |
Zdolności
Triera miotająca- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
Atrybuty
- Niestrudzeni
Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ. - Ukrycie (las i zarośla)
Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko. - Odporność na upał
Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.
Wady i zalety
Triera miotająca- Mała wytrzymałość kadłuba
- Nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Kiepski abordaż
- Przeciętny ostrzał
- Bardzo daleki zasięg
- Przeciętna szybkostrzelność
- Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
- Bardzo słabi w zwarciu
- Bardzo niskie morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Podzielone imperium |