Saba Wojsko (stajnie) Level 4

Królewskie stajnie wielbłądów

Ciężko przewidzieć, jak zachowa się wielbłąd. Na polu bitwy to może być zaleta.

Wielu bliskowschodnich wojowników wolało walczyć dosiadając wielbłądów zamiast koni. W suchych, nieprzyjaznych rejonach ich zalety są oczywiste – wielbłądy są w stanie przechowywać wodę w swoich garbach i są generalnie trudne do spłoszenia. Maja również charakterystyczny zapach, który odstrasza konie – nacierając od zawietrznej wielbłądy były w stanie wywołać panikę wśród wierzchowców nieprzyjaciela. Rzymianie po raz pierwszy natknęli sie na te zwierzęta podczas ich ostatecznej konfrontacji z Antiochem III, władcą Imperium Seleucydów. W bitwie pod Magnezją w 190 r. p.n.e. oprócz swych rydwanów bojowych, Antioch także wystawił arabskich łuczników dosiadających wielbłądów. Jak nietrudno się domyślić, siły Seleucydów zostały rozgromione przez górujące dyscypliną i wyszkoleniem legiony, jednak Rzymianie docenili wartość bojową wielbłądów i sami z czasem utworzyli jednostki dromedarii – w dosłownym tłumaczeniu „jeźdźców wielbłądów” – którzy mieli za zadanie strzec pustynnych rubieży imperium na wschodzie. Zwierzęta te zostały również wykorzystane podczas podboju Brytanii w 43 r. n.e. przez cesarza Klaudiusza. Sprowadzone przez niego słonie bojowe miały siać popłoch wśród piechoty Brytów, a wielbłądy miały z kolei odstraszać konie zaprzężone do rydwanów bojowych. Jak się okazało, plan cesarza zadziałał bezbłędnie.

Effects

-10 do pożywienia (this_region)
+150 do przychodów z handlu lokalnego (this_building)
+1 do maksymalnej liczby werbowanych oddziałów (this_province)

Provides Garrison Army

Recruitable Units

Disqus

Facebook