Pentera miotająca - Procarze
Łucznicy stacjonujący na tych okrętach ustrzelą niejednego wroga.Dowcipni procarze często ryją dłutami na swych kamieniach napis: „AUĆ!”.
„Piątka”, zwana po łacinie kwinkweremą, a po grecku penterą, była używana przez wojska Syrakuz w wojnie z Kartaginą około roku 398 p.n.e. Podobnie jak inne poliremy (okręty wielorzędowe) zapewne nie miała pięciu rzędów wioseł - słowo „wiosło” utożsamiane było w tym przypadku z „wioślarzem”. W takim przypadku wioślarze umiejscowieni byli zapewne w konfiguracji 2-2-1 licząc od powierzchni wody, żeby zgromadzić większość ciężaru przy dnie jednostki, tym samym zwiększając jej stabilność. Gdyby środek ciężkości znajdował się wyżej, okręt mógłby się łatwo wywrócić. Kwinkwerema była zatem jednostką majestatyczną i potężną, która mieściła na pokładzie dużą liczbę żołnierzy i była zdolna przeciwstawić się niemal każdemu zagrożeniu.
(Procarze)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie.
Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot.
Pociski wykonywano z gliny i ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap” albo „To dla ciebie”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli zostały wystrzelone z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął on w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.
Unit Name Pentera miotająca - Procarze |
Main Unit Key Gre_Slingers_Five |
Land Unit Key Gre_Slingers |
Naval Unit Key greek_five |
Soldiers 140 |
Category Średni okręt |
Class Okręty miotające |
Własna bitwa Koszt 780 |
Koszt werbunku 780 |
Koszt utrzymania 115 |
20 |
├ Missile Weapon rome_sling |
├ Projectile sling_stone |
├ Missile Damage 16 |
├ Missile Ap Damage 4 |
└ Base Reload Time 10 |
Celność 5 |
Zasięg 155 |
Reload 13 |
Strzały na minutę 7 |
Amunicja 35 |
1020 |
└ Ship greek_five |
Prędkość okrętu 5 |
Walka w zwarciu 7 |
23 |
├ Melee Weapon rome_shortsword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 3 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 5 |
Premia do szarży 3 |
40 |
├ Base Defence 5 |
├ Shield small_bronze |
└ Osłona tarcz 35 |
27 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 27 |
└ Pancerz tarczy 0 |
50 |
├ Man Entity rome_infantry_very_light |
├ Man Health 45 |
└ Bonus Hit Points 5 |
Bazowe morale 20 |
Zdolności
Pentera miotająca- 20 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 20 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
Atrybuty
- Niestrudzony
Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ. - Ukrycie (las i zarośla)
Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
Pentera miotająca- Duża wytrzymałość kadłuba
- Średnia załoga
- Średnia prędkość
- Przeciętne taranowanie
- Kiepski abordaż
- Dobry ostrzał
- Bardzo daleki zasięg
- Przeciętna szybkostrzelność
- Niskie obrażenia, wysoka skuteczność przeciwko opancerzonym wrogom
- Bardzo słabi w zwarciu
- Bardzo niskie morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Główna kampania |