Diera ogniowa - Epibatoi
Ogień ciskany na pokład wrogiego okrętu stanowi nieliche zagrożenie dla drewnianych konstrukcji.(Greek Marines)
Soldiers trained for perilous service aboard the galleys of the navy, but also as an offensive force on land.
Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.
(Epibatoi)
Duże, owalne tarcze thureos zyskały popularność w hellenistycznym świecie w okolicy III w. p.n.e. Wykonane z drewna obciągniętego skórą, różniły się od wcześniejszych greckich hoplonów umiejscowionym pośrodku uchwytem, który był osłonięty przez pionowy bolec biegnący przez całą długość tarczy. Ten z kolei mógł być wzmocniony dodatkowym szerokim pasem metalu, który chronił uchwyt i rękę żołnierza. Inspirowane prostokątnymi i owalnymi tarczami Celtów (prawdopodobnie w wyniku zetknięcia się z migrującymi Galatami), początkowo były wykorzystywane przez plemiona iliryjskie i trackie, a dopiero potem zostały wprowadzone w armii greckiej. Mimo dużego rozmiaru thureos, w porównaniu z tradycyjnymi hoplonami, były lekkimi tarczami i szybko przyjęły się wśród ciężkozbrojnych peltastów. Thureophoroi, których nazwa pochodzi od tarcz, mogli walczyć jako peltaści, harcując z użyciem oszczepów, ale mogli także stworzyć formację z dużych tarcz i długich włóczni, podobną do falangi. Wszechstronna natura thureos sprawiała, że przyjęło je wiele ludów, w tym także Rzymianie w oddziałach pomocniczych i w jeździe późniejszych legionów.
Unit Name Diera ogniowa - Epibatoi |
Main Unit Key Gre_Firepot_Bireme |
Land Unit Key Gre_Marines |
Naval Unit Key greek_fire_pot_two |
Soldiers 60 |
Category Lekki okręt |
Class Okręty szturmowe |
Własna bitwa Koszt 1062 |
Koszt werbunku 1062 |
Koszt utrzymania 266 |
11 |
├ Missile Weapon prec1 |
├ Projectile prec1 |
├ Missile Damage 11 |
├ Missile Ap Damage 0 |
└ Base Reload Time 10 |
Celność 5 |
Zasięg 80 |
Reload 0 |
Strzały na minutę 6 |
Amunicja 4 |
501 |
└ Ship greek_two |
Prędkość okrętu 4 |
Walka w zwarciu 27 |
10 |
├ Melee Weapon gsword3 |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 10 |
├ PA obrażeń w zwarciu 0 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 13 |
79 |
├ Base Defence 21 |
├ Shield shield6 |
└ Osłona tarcz 58 |
12 |
├ Pancerz arm7 |
├ Armour Defence 12 |
└ Pancerz tarczy 0 |
24 |
├ Man Entity rome_infantry_very_heavy_slow |
├ Man Health 20 |
└ Bonus Hit Points 4 |
Bazowe morale 60 |
Zdolności
Diera ogniowa- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
- Arena – szybki marsz
Atrybuty
- Dyscyplina
Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym po rozbiciu przez wroga ma większe szanse na zebranie się. - Ukrycie (las)
Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
Diera ogniowa- Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
- Bardzo nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Bardzo silne pierwsze taranowanie
- Dobry abordaż
- Dobry atak
- Przeciętna obrona
- Średnie obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
- Standardowe morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Główna kampania | |
Hannibal u bram | |
Imperator August | |
Gniew Sparty |