Triera - Marynarze
Taran z brązu i oddział piechoty morskiej raz-dwa poradzą sobie z przeciwnikiem.Żołnierze uzbrojeni w tarcze i włócznie, skuteczni zarówno na lądzie, jak i na morzu.
Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.
(Marynarze)
W starożytności walka na morzu sprowadzała się do starcia pomiędzy oddziałami piechoty. Pierwsze udokumentowane bitwy morskie miały miejsce w Chinach. Używano w nich taktyki zaczepienia i przyciągnięcia wrogiego okrętu, po czym następował abordaż i walka w zwarciu. W trakcie drugiej wojny punickiej Rzym przełamał morską dominację Kartaginy dzięki zastosowaniu corvusa – pomostu, który pozwalał przerzucić oddziały na wrogi okręt. Różnica pomiędzy walką na morzu i na lądzie nie była wówczas znacząca i sprowadzała się głównie do utrzymania równowagi przy jednoczesnym zwaleniu z nóg przeciwnika. Na greckich okrętach pojawiali się nawet hoplici, i to nie tylko w roli pasażerów. Dało to greckiej armii większą wszechstronność w działaniach na morzu.
Unit Name Triera - Marynarze |
Main Unit Key Pel_Marines_Three |
Land Unit Key Pel_Marines |
Naval Unit Key pel_greek_three |
Soldiers 80 |
Category Średni okręt |
Class Okręty szturmowe |
Własna bitwa Koszt 730 |
Koszt werbunku 500 |
Koszt utrzymania 100 |
└ Ship pel_three |
Prędkość okrętu |
Walka w zwarciu 42 |
26 |
├ Melee Weapon rome_hoplite_spear |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 6 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 15 |
├ Walka ze słoniami 15 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 25 |
61 |
├ Base Defence 46 |
├ Shield hoplite |
└ Osłona tarcz 15 |
55 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 10 |
└ Pancerz tarczy 45 |
65 |
├ Man Entity rome_infantry_hoplite |
├ Man Health 45 |
└ Bonus Hit Points 20 |
Bazowe morale 55 |
Zdolności
No Ability
Atrybuty
- Atak w formacji
Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu. - Ukrycie (las)
Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
Triera- Mała wytrzymałość kadłuba
- Nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Kiepski abordaż
- Przeciętny ostrzał
- Średnia obrona
- Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
- Słaby atak
- Niskie morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Gniew Sparty |