Korsowie (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Śr. desant. szturmowy - Nuragijscy wojownicy

Okręty te, zdolne przetrwać najgorszy sztorm, doskonale nadają się do abordażu w każdych warunkach pogodowych.

Ci szermierze atakują w najbardziej zaskakującym miejscu i czasie.

Większość plemion północnej Europy nie miało potężnej floty, ale i wśród nich znaleźć można było wytrawnych żeglarzy. Plemiona znały się na budowie statków, chociaż przeważnie były to mniejsze łodzie o kadłubach oblekanych skórą, budowano również większe jednostki. Do budowy kadłubów używano ciężkich desek, które łączono i mocowano na drewnianym szkielecie. Takie łodzie były w stanie wytrzymać na wzburzonych wodach Atlantyku. Sam Juliusz Cezar był zaskoczony jakością wrogiej floty, kiedy jego okręty starły się z Wenetami u wybrzeży Bretanii. Łodzie Wenetów miały spłaszczone dna i mogły manewrować na płytkich wodach, a solidne dębowe szkielety wytrzymywały żeglugę po wzburzonym morzu. Okazały się przeciwnikami godnymi rzymskich galer, które mogły wytrzymać taranowanie. Cezar twierdził, że wrogie łodzie zbudowane były z „...desek szerokich na stopę, przymocowanych żelaznymi bolcami o grubości kciuka, zaś kotwice mocowano nie na linach, lecz na łańcuchach”. Podczas abordażu, Rzymianie stawali naprzeciwko budzącym grozę wojownikom, obytych z walką na ciasnych pokładach statków.

(Nuragijscy wojownicy)
Wiele posągów z brązu znalezionych na Sardynii, a także kamienne Olbrzymy z Monte Prama, przedstawiają starożytnych wojowników dzierżących duże tarcze i skórzane osłony zakrywające całe prawe ramię i kończące się czymś przypominającym maczugę. Powszechnie uważa się, że posągi te przedstawiają nuragijskich wojowników, potomków starożytnych „Ludzi Morza”, luźną konfederacją klanów, które w epoce brązu walczyły z Egiptem i Grekami Egejskimi. W tamtych czasach często wykorzystywano w walce rydwany, głównie do przenoszenia łuczników na polu bitwy. Zadaniem wojowników nuragijskich było zwalczanie tej taktyki przez atakowanie rydwanów z łucznikami w celu ich unieruchomienia. Po unieruchomieniu pasażerowie byli podatni na atak szybkich wojowników sardyńskich, zwanych „pugilatore” czyli bokserzy. Ich duże tarcze pozwalały im chronić się przed strzałami wroga, a oplatająca prawe ramie broń służyła im do zwalania łuczników z rydwanów po odpowiednim zbliżeniu się do nich. Sardyńskie plemiona podtrzymywały tę tradycję, a bokserzy byli częścią rytualnych walk nuragijskich, zarówno dla religijnej ekspresji, jak i rozrywki.

Zdolności

Śr. desant. szturmowy

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Nuragijscy wojownicy

• Szał
  Poprawia szarżę i zwiększa zadawane obrażenia na dłuższy czas.
  Obrażenia od broni, obrażenia od szarży
  Wyczerpanie: zmęczenie

Atrybuty

• Partyzantka
  Ten oddział może zostać rozstawiony poza strefą rozstawienia.
• Skradanie
  Ten oddział może poruszać się w ukryciu na każdym terenie.

Wady i zalety

Śr. desant. szturmowy

• Dobra wytrzymałość kadłuba
• Średnia załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Nuragijscy wojownicy

• Dobry atak
• Przeciętna obrona
• Średnie obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
• Standardowe morale

Korsowie (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (2)
1.Sardyńska jazda
2.Korsykańscy strzelcy wyborowi
Piechota do walki w zwarciu (23)
3.Nuragijscy ciężcy gońcy
4.Nuragijscy gońcy
5.Nuragijscy wojownicy
6.Sardyńscy topornicy
7.Sardyńscy górale
8.Szerdeńscy szermierze
9.Miejscowi ekwijscy szermierze
10.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
11.Miejscowa kartagińska piechota
12.Miejscowi galijscy topornicy
13.Miejscowi italscy górale
14.Miejscowi italscy szermierze
15.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
16.Miejscowi ligurańscy topornicy
17.Miejscowi ligurańscy szermierze
18.Miejscowi lukańscy wojownicy
19.Miejscowi nadzy wojownicy
20.Miejscowi sabińscy wojownicy
21.Miejscowa samnicka piechota
22.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
23.Miejscowi wojownicy bez plemienia
24.Miejscowi umbryjscy górale
25.Miejscowi wolscy wojownicy
Piechota miotająca (15)
26.Ioleańscy oszczepnicy
27.Szlachetni sardyńscy łucznicy
28.Nuragijscy dywersanci
29.Sardyńscy łucznicy
30.Sardyńscy harcownicy
31.Sardyńscy procarze
32.Miejscowi iapygijscy łucznicy
33.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
34.Miejscowi bruttyjscy procarze
35.Miejscowi galijscy łowcy
36.Miejscowi greccy łucznicy
37.Miejscowi italscy harcownicy
38.Miejscowi italscy procarze
39.Miejscowi lukańscy dywersanci
40.Miejscowi sabińscy harcownicy
Piechota z włóczniami (8)
41.Nuragijska ściana tarcz
42.Sardyńscy włócznicy
43.Miejscowi kartagińscy włócznicy
44.Miejscowi etruscy włócznicy
45.Miejscowa grecka milicja
46.Miejscowi łacińscy włócznicy
47.Miejscowi umbryjscy włócznicy
48.Miejscowi wolscy włócznicy
Jazda do walki w zwarciu (6)
49.Sardyńska jazda
50.Szerdeńscy jeźdźcy
51.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
52.Miejscowa kampańska jazda
53.Miejscowi galijscy jeźdźcy
54.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
Jazda miotająca (3)
55.Sardyńscy konni harcownicy
56.Afrykańska jazda
57.Miejscowi wenetyjscy najeźdźcy
Słonie (1)
58.Oddziały na słoniach afrykańskich
Artyleria stacjonarna (1)
59.Ioleański polybolos
Artyleria polowa (1)
60.Ioleańska balista
Dowódca floty (1)
61.Desantowiec szturmowy - Sardyńscy topornicy
Okręty szturmowe (8)
62.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
63.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
64.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
65.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
66.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
67.Śr. desant. szturmowy - Nuragijscy wojownicy
68.Śr. desant. szturmowy - Szerdeńscy szermierze
69.Desantowiec szturmowy - Sardyńscy topornicy
Okręty miotające (5)
70.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
71.Średni desantowiec miotający - Szlachetni sardyńscy łucznicy
72.Średni desantowiec miotający - Sardyńscy łucznicy
73.Desantowiec miotający - Ioleańscy oszczepnicy
74.Desantowiec miotający - Sardyńscy łucznicy