Desantowiec szturmowy - Galijscy topornicy
Przydatne jednostki, ich załogi wystarczą do udanego abordażu.Dla ich toporów przebijanie się przez pancerz jest jak rąbanie drewna.
Większość plemion północnej Europy nie miało potężnej floty, ale i wśród nich znaleźć można było wytrawnych żeglarzy. Plemiona znały się na budowie statków, chociaż przeważnie były to mniejsze łodzie o kadłubach oblekanych skórą, budowano również większe jednostki. Do budowy kadłubów używano ciężkich desek, które łączono i mocowano na drewnianym szkielecie. Takie łodzie były w stanie wytrzymać na wzburzonych wodach Atlantyku. Sam Juliusz Cezar był zaskoczony jakością wrogiej floty, kiedy jego okręty starły się z Wenetami u wybrzeży Bretanii. Łodzie Wenetów miały spłaszczone dna i mogły manewrować na płytkich wodach, a solidne dębowe szkielety wytrzymywały żeglugę po wzburzonym morzu. Okazały się przeciwnikami godnymi rzymskich galer, które mogły wytrzymać taranowanie. Cezar twierdził, że wrogie łodzie zbudowane były z „...desek szerokich na stopę, przymocowanych żelaznymi bolcami o grubości kciuka, zaś kotwice mocowano nie na linach, lecz na łańcuchach”. Podczas abordażu, Rzymianie stawali naprzeciwko budzącym grozę wojownikom, obytych z walką na ciasnych pokładach statków.
(Galijscy topornicy)
Topory stworzono, by przebijać się przez zastępy ciężkozbrojnych przeciwników. Celtyccy wojownicy używali dwóch rodzajów tej broni. Topory jednoręczne były bardziej praktyczne, ale korzystano także z dwuręcznych. W porównaniu z mieczami oba typy były tańsze w produkcji i niezwykle skuteczne – siła ciosu miażdżyła kości i organy wewnętrzne nawet przeciwników w kolczugach. Używano ich także do odciągania tarcz lub po prostu rąbania ich na kawałki. Posługujący się jednoręcznymi toporami wojownicy nosili lekkie zbroje, a do obrony służyła im głównie tarcza. Będąc częścią tradycji, która może się wywodzić nawet z epoki kamienia łupanego, topory i młoty zajmowały szczególne miejsce w kulturze celtyckiej. Mimo że oba typy broni kojarzono z dużą siłą użytkownika, to właśnie topory spoczywały na wieki w grobach razem z ich właścicielami. Pojawiały się nawet na monetach przedstawiających zwycięstwo Cezara w wojnach galijskich, które toczyły się w latach 58-50 p.n.e.
Unit Name Desantowiec szturmowy - Galijscy topornicy |
Main Unit Key inv_sen_raider_melee_gallic_axemen |
Land Unit Key inv_sen_gallic_axemen |
Naval Unit Key barbarian_raider_melee |
Soldiers 80 |
Category Średni okręt |
Class Okręty szturmowe |
Własna bitwa Koszt 350 |
Koszt werbunku 350 |
Koszt utrzymania 70 |
└ Ship barbarian_raider |
Prędkość okrętu |
Walka w zwarciu 40 |
26 |
├ Melee Weapon rome_celtic_axe |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 16 |
├ PA obrażeń w zwarciu 10 |
├ Armour Piercing Yes |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 35 |
45 |
├ Base Defence 10 |
├ Shield celtic_shock |
└ Osłona tarcz 35 |
20 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 10 |
└ Pancerz tarczy 10 |
55 |
├ Man Entity rome_infantry_medium |
├ Man Health 40 |
└ Bonus Hit Points 15 |
Bazowe morale 40 |
Zdolności
Desantowiec szturmowy- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
- Szaleńcza szarża
Na dłuższy czas zwiększa skuteczność szarży jednostki. Po szarży nastąpi zmęczenie oddziału.
Prędkość szarży, skuteczność szarży, przyspieszenie
Obrona w zwarciu, zmęczenie
Atrybuty
- Ukrycie (las)
Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko. - Odporność na mróz
Ta jednostka wolniej męczy się na śniegu.
Wady i zalety
Desantowiec szturmowy- Przeciętna wytrzymałość kadłuba
- Mała załoga
- Bardzo duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Przeciętny abordaż
- Przeciętny atak
- Słaba obrona
- Niskie obrażenia, wysoka skuteczność przebicia pancerza
- Niskie morale
Wymaga Budynki | |
---|---|
Lv. 0 |
Przystań
(inv_new_barb_port_military_2) Level 1
Stocznia
(inv_new_barb_port_military_3) Level 2
Port najeźdźców
(inv_new_barb_port_military_4) Level 3 |
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Narodziny republiki |