Arewakowie Okręty artyleryjskie

Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska - Iberyjska balista (okrętowa)

Pociski balisty i głazy to potężna broń, która miażdży również wolę walki przeciwnika.

Nie ma nic złego w rozpoczęciu bitwy od przebicia paru wrogów z oddali.

„Piątka”, zwana po łacinie kwinkweremą, a po grecku penterą, była używana przez wojska Syrakuz w wojnie z Kartaginą około roku 398 p.n.e. Podobnie jak inne poliremy (okręty wielorzędowe) zapewne nie miała pięciu rzędów wioseł - słowo „wiosło” utożsamiane było w tym przypadku z „wioślarzem”. W takim przypadku wioślarze umiejscowieni byli zapewne w konfiguracji 2-2-1 licząc od powierzchni wody, żeby zgromadzić większość ciężaru przy dnie jednostki, tym samym zwiększając jej stabilność. Gdyby środek ciężkości znajdował się wyżej, okręt mógłby się łatwo wywrócić. Kwinkwerema była zatem jednostką majestatyczną i potężną, która mieściła na pokładzie dużą liczbę żołnierzy i była zdolna przeciwstawić się niemal każdemu zagrożeniu.

(Iberyjska balista (okrętowa))
Balista była bardzo skuteczna na krótkim dystansie. Wraz ze wzrostem odległości jej celność malała. Mogła wyrzucić pocisk na odległość 500 metrów. Ta machina korzystała z dwóch skręconych sprężyn, z dźwigniami wprowadzonymi w zwinięte liny ze zwierzęcych ścięgien, co dawało jej niesamowitą – jak na niewielkie rozmiary – moc. Strzelając kamieniami lub specjalnymi bełtami, była doskonałą bronią zarówno przeciw piechocie, jak i jeździe, choć dobrze radziła sobie również z lekkimi fortyfikacjami. Konstrukcja wynalezionej przez Greków około 400 r. p.n.e. balisty oparta była na bazie łuku refleksyjnego „oksybelesa”. Zyskała popularność wśród wszystkich kultur epoki, wliczając Rzym. Późniejsze rzymskie modele miały regulowane bolce, które pozwalały obsługującym je wojownikom na szybką zmianę napięcia każdej liny ze ścięgien, aby w ten sposób zapewnić machinom lepszą równowagę i celność.

Zdolności

Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska

• 20 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 20 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

No Attribute

Wady i zalety

Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska

• Przeciętna wytrzymałość kadłuba
• Minimalna załoga
• Przeciętna prędkość
• Przeciętne taranowanie
• Fatalny abordaż
• Doskonały ostrzał

Iberyjska balista (okrętowa)

• Bardzo duża celność
• Bardzo daleki zasięg
• Przeciętna szybkostrzelność
• Mniejsze obrażenia niż reszta artylerii
• Łatwo ją zniszczyć

Arewakowie Jednostki
Wódz (2)
1.Szlachta konna
2.Szlachetni zbrojni
Piechota do walki w zwarciu (5)
3.Partyzanci
4.Szlachetni zbrojni
5.Naznaczeni wojownicy
6.Scutarii
7.Iberyjscy szermierze
Piechota miotająca (3)
8.Balearscy procarze
9.Iberyjscy harcownicy
10.Iberyjscy procarze
Piechota z włóczniami (3)
11.Scutarii z włóczniami
12.Iberyjscy włócznicy
13.Iberyjskie oddziały plemienne
Jazda do walki w zwarciu (3)
14.Jazda iberyjska
15.Jazda celtyberyjska
16.Szlachta konna
Jazda miotająca (1)
17.Jazda kantabryjska
Artyleria stacjonarna (3)
18.Olbrzymia iberyjska balista
19.Iberyjski skorpion bastionowy
20.Iberyjski skorpion (rozstawiony)
Artyleria polowa (6)
21.Iberyjska balista bastionowa
22.Iberyjska balista
23.Iberyjski skorpion
24.Iberyjski ciężki onager
25.Iberyjski onager bastionowy
26.Iberyjski onager
Dowódca floty (2)
27.Ciężki desantowiec - Szlachetni zbrojni
28.Śr. desant. szturmowy - Iberyjscy szermierze
Okręty szturmowe (4)
29.Ciężki desantowiec - Szlachetni zbrojni
30.Perska tetrera szturmowa - Scutarii
31.Śr. desant. szturmowy - Iberyjscy szermierze
32.Desantowiec szturmowy - Iberyjskie oddziały plemienne
Okręty miotające (3)
33.Średni desantowiec miotający - Iberyjscy harcownicy
34.Grecka pentera miotająca - Iberyjscy procarze
35.Desantowiec miotający - Iberyjscy procarze
Okręty artyleryjskie (2)
36.Rzymska lekka kwinkwerema artyleryjska - Iberyjska balista (okrętowa)
37.Rzymska kwinkwerema artyleryjska - Iberyjski onager (okrętowy)