Senonowie (Narodziny republiki) Okręty szturmowe

Diera szturmowa - Kartagińska piechota

Te śmiercionośne okręty potrafią przebić wrogi kadłub jednym taranowaniem.

Kto chwyta za broń dla Kartaginy, staje w obronie swego domu i wiary.

Taran morski po raz pierwszy przytwierdzono do okrętu około 850 roku p.n.e. Całkowicie zmieniło to taktykę walki na morzu. Okręty przestały być zaledwie nawodnymi platformami dla piechoty – sam okręt stał się bronią. Zmiana ta wymusiła ewolucję galery. Do udanego taranowania potrzebna była odpowiednia prędkość, dlatego pojawiło się zapotrzebowanie na węższe, zwinniejsze jednostki. Większa szybkość wymagała również więcej wioseł, ale mnożenie ich w jednym rzędzie czyniło okręt absurdalnie długim. Rozwiązaniem okazały się piętrowe rzędy wioseł umieszczone po skosie, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Biremy, od łacińskiego określenia „dwa wiosła”, czy też greckie diery, nie były dłuższe od starszych jednostek, ale zyskały na liczbie wioślarzy, a co za tym idzie – na szybkości, zwinności i ładowności. W niektórych flotach załogi birem wyposażano w naczynia ze smołą lub oliwą, które podpalano i ciskano w nieprzyjaciela, próbując podpalić jego okręt.

(Kartagińska piechota)
Wojownicy ci, stanowiący podstawę nienajemniczych wojsk kartagińskich, pochodzili od fenickich osadników i ludów Sahary – Lebu, Garamantów oraz Berberów. Kolonizujący wybrzeże Afryki od pierwszego tysiąclecia przed naszą erą Fenicjanie założyli Kartaginę i inne miasta, jak Leptis Magna i Sabrata. Te ważne centra handlowe wraz z kartagińskim Tingisem oraz grecką kolonią Cyrene służyły za bramy Afryki i zachodniego Morza Śródziemnego. Jednak w V w. p.n.e. libijskie miasta przeszły pod kontrolę Kartaginy rozszerzającej swą kupiecką hegemonię. Libio-Fenicjanie łączyli tradycje saharyjskie i wschodnie, a kontakty handlowe przynosiły wpływy kultur całego basenu Morza Śródziemnego, przez co lud ten odznaczał się dużą różnorodnością pod względem ubioru i uzbrojenia.

Zdolności

Diera szturmowa

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Dyscyplina
  Ten oddział nie traci morale w razie śmierci wodza. Poza tym, po rozbiciu przez wroga, ma większe szanse na zebranie się.
• Atak w formacji
  Ten oddział spróbuje zachować formację podczas walki w zwarciu.
• Ukrycie (las)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

Diera szturmowa

• Bardzo mała wytrzymałość kadłuba
• Bardzo nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Dobry abordaż

Kartagińska piechota

• Dobry atak
• Przeciętna obrona
• Średnie obrażenia, niska skuteczność przebicia pancerza
• Standardowe morale

Senonowie (Narodziny republiki) Jednostki
Wódz (2)
1.Szlachetni konni
2.Szlachetni galijscy szermierze
Piechota do walki w zwarciu (20)
3.Miejscowi ekwijscy szermierze
4.Miejscowi bruttyjscy wojownicy plemienni
5.Miejscowa kartagińska piechota
6.Miejscowi italscy górale
7.Miejscowi italscy szermierze
8.Miejscowi łacińscy wojownicy plemienni
9.Miejscowi ligurańscy topornicy
10.Miejscowi ligurańscy szermierze
11.Miejscowi lukańscy wojownicy
12.Miejscowi sabińscy wojownicy
13.Miejscowa samnicka piechota
14.Miejscowi sardyńscy górale
15.Miejscowi sycylijscy wojownicy plemienni
16.Miejscowi umbryjscy górale
17.Miejscowi wolscy wojownicy
18.Galijscy topornicy
19.Nadzy wojownicy
20.Szlachetni galijscy szermierze
21.Wojownicy bez plemienia
22.Młode Miecze
Piechota miotająca (12)
23.Miejscowi iapygijscy łucznicy
24.Miejscowi iapygijscy oszczepnicy
25.Miejscowi bruttyjscy procarze
26.Miejscowi greccy łucznicy
27.Miejscowi italscy harcownicy
28.Miejscowi italscy procarze
29.Miejscowi lukańscy dywersanci
30.Miejscowi sabińscy harcownicy
31.Miejscowi sardyńscy łucznicy
32.Galijscy łowcy
33.Galijscy harcownicy
34.Procarze bez plemienia
Piechota z włóczniami (8)
35.Miejscowi kartagińscy włócznicy
36.Miejscowi etruscy włócznicy
37.Miejscowa grecka milicja
38.Miejscowi łacińscy włócznicy
39.Miejscowi umbryjscy włócznicy
40.Miejscowi wolscy włócznicy
41.Galijscy włócznicy
42.Włócznicy bez plemienia
Jazda do walki w zwarciu (6)
43.Miejscowi ekwijscy jeźdźcy
44.Miejscowa kampańska jazda
45.Miejscowi ligurańscy jeźdźcy
46.Galijska jazda z toporami
47.Galijscy jeźdźcy
48.Szlachetni konni
Jazda miotająca (3)
49.Afrykańska jazda
50.Miejscowi wenetyjscy najeźdźcy
51.Galijscy harcownicy konni
Rydwan (1)
52.Galijskie rydwany
Słonie (1)
53.Oddziały na słoniach afrykańskich
Dowódca floty (1)
54.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni galijscy szermierze
Okręty szturmowe (9)
55.Tetrera szturmowa - Kartagińscy hoplici
56.Heksera szturmowa - Święty Zastęp
57.Diera szturmowa - Kartagińska piechota
58.Diera szturmowa - Kartagińscy hoplici
59.Diera szturmowa - Milicja z mieczami
60.Śr. desant. szturmowy - Galijscy topornicy
61.Śr. desant. szturmowy - Szlachetni galijscy szermierze
62.Desantowiec szturmowy - Galijscy topornicy
63.Desantowiec szturmowy - Wojownicy bez plemienia
Okręty miotające (3)
64.Trihemiolia pościgowa - Kartagińscy oszczepnicy
65.Desantowiec miotający - Procarze bez plemienia
66.Desantowiec miotający - Galijscy łowcy