Triera miotająca - Najemni kartagińscy peltaści

Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.

(Najemni kartagińscy peltaści)
Oszczep jest jednym z najstarszych rodzajów broni znanych człowiekowi. Harcownicy wyposażeni niemal wyłącznie w oszczepy nękali wrogich hoplitów, by następnie szybko się wycofać. Była to typowa taktyka lekkozbrojnych wojsk uzbrojonych w oszczepy – atakować z dystansu i szybko wycofać się za ciężkozbrojną piechotę lub atakować bez przerwy, starając się pozostać poza zasięgiem wroga. Tego typu działania bywały bardzo skuteczne. W roku 391 p.n.e. w bitwie pod Lechajon wojska spartańskie pozbawione wsparcia harcowników i kawalerii zostały dotkliwie pobite przez trzymających się na dystans ateńskich oszczepników. Z czasem upowszechniło się użycie tarczy – korzystali z niej m.in. traccy i greccy peltaści – ale i na nie znalazła się odpowiedź w postaci helleńskiej thureos. Tym niemniej oszczepnicy i inne wyspecjalizowane, nieregularne oddziały w dalszym ciągu odgrywały dużą rolę na starożytnym polu bitwy.

Unit Name Triera miotająca - Najemni kartagińscy peltaści

Main Unit Key inv_greek_three_mercenary_carthaginian_peltasts

Land Unit Key inv_mercenary_carthaginian_peltasts

Naval Unit Key greek_three

Soldiers 140

Category Średni okręt

Class Okręty miotające

Własna bitwa Koszt 550

Koszt werbunku 550

Koszt utrzymania 410

Siła ostrzału 32

├ Missile Weapon rome_javelin

├ Projectile javelin_normal

├ Missile Damage 20

├ Missile Ap Damage 12

└ Base Reload Time 10

Celność 5

Zasięg 80

Reload 18

Strzały na minutę 7

Amunicja 7

Wytrzymałość 693

└ Ship greek_three

Prędkość okrętu 6

Walka w zwarciu 26

Siła ciosu 24

├ Melee Weapon rome_shortsword

├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20

├ PA obrażeń w zwarciu 4

├ Armour Piercing No

├ Walka z jazdą 0

├ Walka ze słoniami 0

└ Walka z piechotą 0

Premia do szarży 10

Obrona 44

├ Base Defence 19

├ Shield peltast_thureos

└ Osłona tarcz 25

Pancerz 65

├ Pancerz spolas

├ Armour Defence 35

└ Pancerz tarczy 30

Zdrowie 50

├ Man Entity rome_infantry_medium_fast

├ Man Health 40

└ Bonus Hit Points 10

Bazowe morale 45

Zdolności

• 10 mocnych pociągnięć
  Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
  Prędkość okrętu

Atrybuty

• Niestrudzeni
  Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ.
• Ukrycie (las i zarośla)
  Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
• Odporność na upał
  Ta jednostka wolniej męczy się na pustyni.

Wady i zalety

• Mała wytrzymałość kadłuba
• Nieliczna załoga
• Duża prędkość
• Słabe taranowanie
• Kiepski abordaż
• Przeciętny ostrzał

• Krótki zasięg
• Duża szybkostrzelność
• Bardzo dobre obrażenia, wysoka skuteczność przebicia pancerza
• Duża tarcza
• Bardzo słabi w zwarciu
• Niskie morale

Narodziny republiki Najemnicy Pool